Κότσιρας: «Εγώ δεν έχω ξανακούσει πρωθυπουργό να λέει ‘’είχαμε αυταπάτες‘’»

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην Μαρκέλλα Σαράιχα και στο site aixmi.gr έδωσε ο γνωστός και αγαπημένος τραγουδιστής Γιάννης Κότσιρας.

Ο Γιάννης, που φέτος συνεργάζεται στην Ακτή Πειραιαώς με τους Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Γιώργο Νταλάρα και Γιάννη Ζουγανέλη, αναφέρθηκε μεταξύ των άλλων στην πολιτική κατάσταση αλλά και στην προσωπική του ζωή, κάτι που δεν το κάνει συχνά.

Μ.Σ Βλέπουμε παντού γύρω μας την κρίση. Μάλιστα, υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν ότι στα χρόνια που είναι στην κυβέρνηση ο Αλέξης Τσίπρας , τα πράγματα χειροτέρεψαν. Ποια είναι η δική σας γνώμη;
Γ.Κ «Σε ποιο επίπεδο χειροτέρεψαν»;

Μ.Σ Για παράδειγμα στην υπερφορολόγηση.
Γ.Κ «Από την ώρα που θεωρήσαμε ως Έλληνες ότι θέλουμε μνημόνια και την Ευρώπη με τη μορφή που έχει πάρει, δηλαδή την ιμπεριαλιστική, δε νομίζω ότι είναι κάτι το μη αναμενόμενο. Ναι είναι σκληρό, ναι είναι ανυπόφορο, ναι είναι καταστροφικό, αλλά είναι και λίγο επιλογή μας. Όταν έρχεται κάποιος και σου λέει ¨εγώ θα σε βάλω στα μνημόνια, θα συνεχίσω αυτήν την πολιτική, θα συνεχίσω να σε φορολογώ και να σε καταπιέζω¨, κι εσύ τον ψηφίζεις…υπό αυτήν την έννοια σαφώ ς χειροτέρεψαν τα πράγματα, τα δύο τελευταία χρόνια, και θα χειροτερέψουν και τα επόμενα 10 χρόνια. Κι ο Τσίπρας να μην είναι πάνω και να βγει, ας πούμε ο Μητσοτάκης ή οποιοσδήποτε άλλος, εφόσον ακολουθήσουν την ίδια πολιτική, φυσικά θα χειροτερεύει η ζωή».

Μ.Σ Αναφέρθηκα στον Αλέξη Τσίπρα, γιατί ήταν ο μόνος σε σύγκριση με τους υπόλοιπους, ο οποίος προτού εκλεγεί από τον ελληνικό λαό, έταξε πράγματα τα οποία τελικά δεν έκανε.
Γ.Κ «Δεν ήταν ο μόνος που το έκανε αυτό. Όλοι το έκαναν. Θυμάμαι τον Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο θεωρώ από τους πιο εργατικούς που πέρασαν, να είναι αντιμνημονιακός πριν. Κι αυτός για να σκίσει τα μνημόνια φώναζε. Μέσα σε μία νύχτα έγινε μνημονιακότερος των μνημονιακών. Το ίδιο έκανε κι ο Τσίπρας. Το ίδιο έκαναν οι περισσότεροι. Δεν έχω καμία αντίρρηση ότι αυτό που ζούμε είναι βίαιο, και δυστυχώς το χειρότερο όλων και με την σφραγίδα αυτή τη φορά του νεότερου, του Αλέξη Τσίπρα, είναι ότι μάθαμε να συνηθίσουμε την ιδέα ότι τα ψέματα είναι αυτά που πρέπει να ψηφίζουμε».

Μ.Σ Εσείς πιστέψαμε τον Αλέξη Τσίπρα;
Γ.Κ «Είχα τις επιφυλάξεις μου. Την πρώτη φορά μπορώ να πω ότι τον ψήφισα, τη δεύτερη όχι. Μόλις είδα ότι το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ κατάλαβα ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι που δεν ορίζεται από τον ίδιο. Εγώ θεωρώ γενικότερα στην πολιτική μας ότι δεν είναι πρόβλημα κομμάτων. Από κόμματα έχουμε πολλά. Το πρόβλημά μας είναι τα πρόσωπα. Δεν θεωρώ, λοιπόν, ότι έχουμε ικανά πρόσωπα να διαχειριστούν την τόσο μεγάλη κρίση».

Μ.Σ Απλά οι περισσότεροι έδωσαν την ψήφο τους στον Τσίπρα γιατι θεώρησαν ότι ήταν ένας νέος άνθρωπος που δεν είχε απασχολήσει στο παρελθόν με σκάνδαλα, όπως οι παλαιότεροι πολιτικοί, και θα μπορούσε να πετύχει πολεμώντας. Πράγμα που διαψεύστηκε στο τέλος.
Γ. Κ «Όλοι διαψευστήκαμε. Και οι ίδιοι διαψεύστηκαν. Εγώ δεν έχω ξανακούσει πρωθυπουργό να λέει ‘’είχαμε αυταπάτες‘’. Θα επαναλάβω αυτό που είχε πει ο Μίλτος Πασχαλίδης. Ο λαός επιτρέπεται να έχει αυταπάτες, οι πρωθυπουργοί ποτέ. Οι διοικητές μιας χώρας δεν επιτρέπεται να έχουν αυταπάτες. Όταν είσαι στον πόλεμο, γιατί μιλάμε για μια εμπόλεμη κατάσταση, ο στρατιώτης μπορεί να μην έχει συνολική εικόνα, ο διοικητής του τάγματος όμως δεν επιτρέπεται να μην ξέρει ποιος είναι ο αντίπαλος».

Μ.Σ Θεωρείτε ότι μπορεί να έφταιξαν οι συνεργάτες του;
Γ.Κ «Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω, δεν ήμουν στην κυβέρνηση κι ούτε παρακολουθούσα ιδιαίτερα τα πράγματα. Θεωρώ ότι υπήρξε μία ομάδα αρχικά, η οποία στήριζε την ιδέα της απεμπλοκής από τα μνημόνια. Για κάποιο λόγο που ξέρουν καλύτερα μέσα στον Σύρζα, αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο -έτσι έφυγαν οι περισσότεροι. Είτε λέγονταν Βαρουφάκης, είτε Κωνσταντοπούλου είτε Λαφαζάνης. Έφυγαν όσοι πίστευαν ότι δεν μπορεί να συνεχίσει η Ελλάδα μέσα στα μνημόνια. Απέμεινε ένας ΣΥΡΙΖΑ καθαρά μνημονιακός».

Μ.Σ Θα μπορούσε όμως η Ελλάδα να φύγει από το ευρώ στην κατάσταση στην οποία βρισκόταν και συνεχίζει και βρίσκεται; Δε θα σήμαινε αυτό μία μεγάλη καταστροφή;
Γ.Κ «Εννοείται μεγαλύτερη από αυτή που ζούμε»;

Μ.Σ Ναι
Γ.Κ «Δεν το ξέρω. Αν είχαμε φύγει από την πρώτη στιγμή, δηλαδή από το 2010 που έπεσε η πρώτη φορά στο τραπέζι το δημοψήφισμα, δεν ξέρω αν σήμερα θα υπήρχαν άνθρωποι στο δρόμο, που χάνουν τα σπίτια τους και ψάχνουν τροφή στα σκουπίδια. Δεν ξέρω αν έχουμε φτάσει στον πάτο, αλλά θα τον φτάσουμε παρά πολύ σύντομα. Νομίζω ότι ζούμε μία πολύ πολύ μεγάλη καταστροφή. Δεν μπορώ να ξέρω αν θα ήταν μεγαλύτερη αν ήμασταν εκτός Ευρώπης. Δεν είμαι ούτε πολιτικός αναλυτής, ούτε οικονομολόγος ούτε τίποτα»

Μ.Σ Ποια πιστεύετε ότι είναι τα λάθη του πρωθυπουργού;
Γ.Κ «Το μεγαλύτερο λάθος του είναι ότι δεν πίστεψε το λαό του. Το λαό της Ελλάδας, τους Έλληνες. Δεν τον εμπιστεύτηκε. Και το χειρότερο είναι ότι μέσα στη θητεία αυτών των 2 ετών επιβεβαίωσε, δυστυχώς, τους χειρότερους ισχυρισμούς των αντιπάλων του. Αυτά τα δύο είναι τα μεγαλύτερά του λάθη. Και πάλι σας λέω δεν ξέρω τι επιλογές είχε, τι πιέσεις δέχθηκε. Θυμάμαι τον Γιώργο Παπανδρέου να βγαίνει στις Βρυξέλλες κατάχλωμος και να ζητάει δημοψήφισμα, θυμάμαι τον Σαμαρά να βγαίνει με το μάτι του προβληματικό, θυμάμαι τον Τσίπρα να βγαίνει με έρπη και κρίσεις πανικού. Δεν ξέρω τι τους συμβαίνει εκεί πέρα που πηγαίνουν. Προφανώς δέχονται κάποιες πιέσεις που χρειάζεται να έχεις πολύ μεγάλο σθένος για να ανταπεξέλθεις απέναντι σε αυτούς -και απ΄ό,τι φαίνεται οι δικοί μας πολιτικοί δεν το έχουν».

Μ.Σ Και μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας έταξε πολλά για να βγει στην κυβέρνηση σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για τον ελληνικό λαό, που είχε ανάγκη να πιστέψει. Θεωρείτε ότι εννοούσε αυτά που έλεγε πως θα κάνει ή ήξερε καλά το βρώμικο παιχνίδι της πολιτικής;
Γ.Κ «Πιστεύω ότι οι καλές προθέσεις υπήρχαν. Τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω. Απλά δεν υπήρξε πολιτικό σθένος και σωστή αυτοκριτική, έτσι ώστε να πει ότι ¨ναι, έκανα λάθος¨. Δεν ξέρω τι συμβαίνει όταν πηγαίνουν στις Βρυξέλλες οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί μας. Προσωπικά, πάντως, αν ανέβαζα μία παράσταση που δεν ήταν καλή, δεν θα τη συνέχιζα. Δεν γίνεται να είσαι πρωθυπουργός παντός καιρού».

Μ.Σ Πριν 4 μήνες περίπου γίνατε πατέρας για πρώτη φορά κι αποκτήσατε ένα αγοράκι. Πώς πήρατε αυτήν την απόφαση και τι σας πρόσφερε σε προσωπικό επίπεδο η πατρότητα;
Γ.Κ «Αυτό δεν είναι κάποια απόφαση που παίρνεις. Είναι κάτι που έρχεται. Δηλαδή, δε λες »τώρα το θέλω» και γίνεται. Είναι κάτι που έρχεται στην πορεία. Ιδιαίτερα όταν βλέπεις τον άνθρωπο που σε εμπνέει. Αυτά είναι που άλλαξαν στη ζωή μου, ζω την καλύτερη φάση της ζωής μου, έχω τον καλύτερο άνθρωπο που θα μπορούσα να είχα δίπλα μου, κι όλα αυτά δημιούργησαν την πιο ωραία οικογένεια. Παρότι είναι μία πολύ δύσκολη εποχή αυτά και μόνο γεννούν μία μεγάλη αισιοδοξία. Τουλάχιστον σε μένα».

Μ.Σ Ποιο είναι το τραγούδι που αφιερώνετε στον μικρό;
Γ.Κ «Το διάλεξε μόνος του. Εγώ τουλάχιστον, για κάποιο λόγο, όταν τραγουδάω το κάθε φορά έχω συνεχώς την εικόνα αυτού, δηλαδή ότι κάθε φορά που νιώθω ότι όλα γύρω μου τελειώνουν, που τελειώνει ο κόσμος, που υπάρχει καταστροφή, βλέπω το χέρι του, βλέπω τη φάτσα του βλέπω τη γυναίκα μου, βλέπω την οικογένειά μου και παίρνω δυνάμεις για να συνεχίσω για την επόμενη φορά».

Μ.Σ Όταν σας ανακοίνωσε η σύζυγός σας ότι είναι έγκυος, πώς αντιδράσατε;
Γ.Κ «Τίποτα, απλώς δάκρυσα από τη χαρά μου. Δεν έκανα κάτι περισσότερο. Αμέσως γύρισε ένα κουμπί που έλεγε οκ, τώρα αλλάζει η ζωή».