Κρασί και σκέψεις
Παρασκευή βράδυ, λίγο πριν το καλοκαίρι μας αγγίξει για τα καλά και το αγαπημένο κρασί βγαίνει από το ψυγείο και παίρνει θέση στο ποτήρι! Μπαλκόνι, κεριά και επιτέλους λίγες στιγμές ηρεμίας και μοναξιάς! Κάπου εκεί έρχεται στο μυαλό μου η συζήτηση της προϊγούμενης βραδυάς με μια φίλη και οι σκέψεις κάπως έτσι αρχίζουν να κυλούν…
Παρασκευή βράδυ, λίγο πριν το καλοκαίρι μας αγγίξει για τα καλά και το αγαπημένο κρασί βγαίνει από το ψυγείο και παίρνει θέση στο ποτήρι! Μπαλκόνι, κεριά και επιτέλους λίγες στιγμές ηρεμίας και μοναξιάς! Κάπου εκεί έρχεται στο μυαλό μου η συζήτηση της προϊγούμενης βραδυάς με μια φίλη και οι σκέψεις κάπως έτσι αρχίζουν να κυλούν…
Παρασκευή βράδυ, λίγο πριν το καλοκαίρι μας αγγίξει για τα καλά και το αγαπημένο κρασί βγαίνει από το ψυγείο και παίρνει θέση στο ποτήρι! Μπαλκόνι, κεριά και επιτέλους λίγες στιγμές ηρεμίας και μοναξιάς! Κάπου εκεί έρχεται στο μυαλό μου η συζήτηση της προϊγούμενης βραδυάς με μια φίλη και οι σκέψεις κάπως έτσι αρχίζουν να κυλούν…
Παρασκευή βράδυ, λίγο πριν το καλοκαίρι μας αγγίξει για τα καλά και το αγαπημένο κρασί βγαίνει από το ψυγείο και παίρνει θέση στο ποτήρι! Μπαλκόνι, κεριά και επιτέλους λίγες στιγμές ηρεμίας και μοναξιάς! Κάπου εκεί έρχεται στο μυαλό μου η συζήτηση της προϊγούμενης βραδυάς με μια φίλη και οι σκέψεις κάπως έτσι αρχίζουν να κυλούν…
Τα τελευταία χρόνια, και καθώς οι εμπειρίες (προσωπικές και τρίτων) με έκαναν να σκεφτώ περισσότερο και να ψάξω, συνειδητοποίησα πως το μεγαλύτερο λάθος μας πάνω στις σχέσεις είναι η υπέρανάλυση, η έλλειψη γνώσης των θέλω και ανικανότητα αναγνώρισης του τέλους! Τι θα πει για πάντα; Tι θα πει απιστία; Tι θα πει δεν το περίμενα; Τι θα πει γιατί;
Mια σχέση περνάει από πολλά στάδια και ανάλογα με την φύση, την δημιουργία και την εξέλιξη της περνάει επίπεδα ή σταματά να υπάρχει τυπικά και εν συνεχεία και ουσιαστικά! Η απιστία λοιπόν κατ’ εμέ είναι απλά ένα αποτέλεσμα μιας χαλασμένης σχέσης και της παύσης που έχει αργήσει να έρθει αλλά που τα σημάδια της έχουν φανεί αρκετά πριν! Τι και αν δεν θέλουμε να το δεχτούμε, τι και αν απλά δεν μπορούμε… αυτά είναι εκεί! Δεν φταίω εγώ, εσύ, εμείς ή απλά φταίω και φταις!
Και μετά τι; Πως; Κάθε τέλος και μια νέα αρχή! Κάθε εμπειρία και ένα νέο παράθυρο στην μικρή πολυκατοικία, κάθε κατάσταση και ένα νέο μάθημα! Ζήσε, νιώσε, απόλαυσε και βίωσε αλλά μην ξεχνάς να κοιτάς την ουσία και αυτή δεν είναι το γιατί ή το αποτέλεσμα, είναι η εμπειρία! Κράτα την και με οδηγό την γνώση ανέβα ένα σκαλοπάτι πιο πάνω! Κάποιοι ίσως να μην έχουν νιώσει ποτέ αυτό που μπόρεσες και ένιωσες εσύ, αυτό που έζησες εσύ! Θετικό ή αρνητικό ένιωσες άρα έζησες…
Στα μάτια μου το χρώμα δεν αλλάζει, αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος που κοιτώ κάθε φορά… Στα δικά σας;