La Casa de PaPel … Σε Μεταφράση… Pp … ” Ήξερε να κλέβει καρδιές χωρίς μάσκα”

Εδώ και μέρες έψαχνα να βρώ ένα εντιτόριαλ που να μπορεί να με αντιπροσωπεύει σε αυτό που έχει γίνει 3 χρόνια τώρα με την υπόθεση Παντελή Παντελίδη …
Ο καλός μου φίλος Αργύρης Διαβολίκης με ένα πόστ του με ξεμπλόκαρε, σήμερα το πρωί και σκέφτηκα πως ήταν ότι καλύτερο είχα διαβάσει, είχα ακούσει, είχα δει …

Σας το μεταφέρω αυτούσιο όπως ακριβώς γράφτηκε … Όπως ακριβώς είναι … Όπως ακριβώς όλοι μας θα θέλαμε ο Παντελής να μην είχε φύγει ποτέ … Και ο Παντελής δεν έχει φύγει … Είναι για πολύ κόσμο εδώ … ”Έκλεψε καρδιές” … Μια φράση χαρακτηριστική … Γιατί αυτές τις καρδιές τις έχει μαζί του!!
Και ίσως η Ανατροπή είναι αυτή που δεν την περιμένει κανείς … (όπως ακριβώς εμφανίστηκε … Ανατρεπτικά) ….
Γιατί θα γίνει … Ακριβώς έτσι όπως αθόρυβα ξεκίνησε … όπως αθόρυβα θα χτυπήσει πάλι ….
Άλλωστε … Όλα μέσα στην ζωή είναι όπως λέει και ένας δικός μου καλός φίλος …

LA CASA DE PAPEL
Σε μετάφραση…
Η ΤΕΛΕΙΑ ΛΗΣΤΕΙΑ

Ένας χαμός με αυτή την σειρά…
Μια σειρά που το σενάριο της, είναι βασισμένο στις ανατροπές, την δράση και τις αναπάντεχες εξελίξεις.
Έχουμε δει τους πρώτους 2 κύκλους και αναμένουμε με αγωνία τον επόμενο… κομμένο και ραμμένο θα έλεγα στον παραλληλισμό που θέλω να κάνω….

Ο Παντελής στο μυαλό μου σκηνοθέτησε και παράλληλα έγινε ο πρωταγωνιστής στο δικό του ανατρεπτικό “έργο”… προετοίμασε με πολύ δουλειά (γράφοντας τραγούδια), και πολύ μελέτη (στην μουσική), την εξέλιξη του. Ήξερε το σύστημα και προέβλεψε πως θα το αντιμετωπίσει. Του επέβαλε την μουσική και την παρουσία του, κόντρα σε κάθε για την εποχή μουσικό κατεστημένο. Ήρθε και δημιούργησε νέους δρόμους για την εξέλιξη του (και όχι μόνο) και κέρδισε πανηγυρικά το πλήθος. Και ξέρουμε καλά ότι όταν κερδίσεις το πλήθος, καταρρέουν βασιλείς αλλά και…φαρισαίοι !!!

Ήταν ο κορυφαίος “κλέφτης” που έχω γνωρίσει…. τέλειος όπως λέει ο τίτλος !!!
Δίδαξε το πως και το άφησε κληρονομιά… Έγινε κορυφαίος “καθηγητής” της επιτυχίας κλέβοντας αδίστακτα τις καρδιές μας, καθοδήγησε μαεστρικά την ομάδα του στην επιτυχία και κυριολεκτικά γλεντούσε το σύστημα που ήθελε να εγκρίνει (με το αζημίωτο) την αναπάντεχη επιτυχία του. Όλοι νόμιζαν (και το έλεγαν συνέχεια) ότι “θα τον πιάσουν” δηλαδή ότι είναι φωτοβολίδα και θα “φυλακιστεί” το ταλέντο του (!!!) … θα του επιβάλουν το σύστημα και θα τον κάνουν ένα από τα αμέτρητα γρανάζια παραγωγής χρήματος (τους) για να αναδειχτεί και να συνεχίσει !!!

Αλλά ο “καθηγητής” μπήκε μέσα στον χώρο τους χωρίς να το καταλάβουν και τους ετοίμασε άλλη μια….έκπληξη !!! Τους έστειλε την ίδια την επιθυμία του κόσμου, την φωνή και την τρέλα τους, η οποία ήταν επιβλητική στο να παίζουν ασταμάτητα τις κατά συρροή επιτυχίες του. Δεν ήθελε να πληρώσει, δεν γούσταρε να ενταχθεί και είμαι σίγουρος ότι ήθελε αλλά και δημιούργησε άλλη μια διαδρομή για τα νέα παιδιά προς την επιτυχία.
Και όλα αυτά χωρίς καμία μάσκα… χωρίς να καλύψει με την μάσκα της υποκρισίας και του εγωκεντρισμού τα θέλω του….χωρίς να κρατά “ομήρους” τα τραγούδια του…. τα οποία απελευθέρωσε και τα μοίρασε απλόχερα στους θαυμαστές του.

Τι άλλο “έκλεψε”..;;;
ΤΙΠΟΤΑ !!!
Τα όσα ακολούθησαν τα άξιζε και τα κέρδισε… ούτε τα έκλεψε ούτε του τα χάρισαν !!!

Είχε πλέον στην κατοχή του την “κλεμμένη” καρδιά των θαυμαστών του, την δημιουργικότητα, την δεδομένη επιτυχία, τον ενθουσιασμό και την δυναμική που ΚΑΝΕΙΣ άλλος δεν είχε και αυτά είναι αρκετά (πυρηνικά θα έλεγα) όπλα, για να γίνει το μουσικό τσουνάμι που παρέσυρε στο πέρασμα του το οτιδήποτε.

Δεν δίδαξε την “κλοπή” της δόξας, αλλά την επιτυχία με άλλους δρόμους. Δεν δίδαξε να παραδινόμαστε και να υποκύπτουμε αλλά να πολεμάμε μέχρι να πετύχουμε. Δεν δίδαξε το… “και καλά”, αλλά την απλότητα και τον ανδρισμό που τόσο έλειπε και δυστυχώς λείπει και τώρα…!!!

Η σειρά la casa de papel μας παρουσίασε με τεράστια επιτυχία τα πρώτα επεισόδια και μας δημιούργησε την αγωνία – επιθυμία να περιμένουμε τα επόμενα !!!
Το ίδιο έκανε και ο Παντελής.

Μας παρουσίασε με απίστευτη επιτυχία το πρώτο και σίγουρα μικρό κομμάτι του ταλέντου του και όλοι είχαμε την αγωνία να δούμε την συνέχεια… μία συνέχεια που δεν είδαμε και δεν θα δούμε ποτέ…

Ή μήπως όχι ….!!!
Είπαμε…το “έργο” ίσως να έχει ανατροπές, εξελίξεις ή και αναπάντεχη συνέχεια… όχι αναπάντεχο τέλος..!!!

Μπορεί το τέλος να πλήγωσε και να ήταν – είναι επίπονο, αλλά αν… λέω αν υπάρχει συνέχεια, ίσως βγάλει και αυτή πόνο… διαφορετικό για τον καθένα μας αλλά οκ… ο πόνος είναι πόνος !!!

Το μέλλον θα δείξει αν ο Παντελάκος έχει φροντίσει να συνεχίσει να γλεντά και να παίζει με τα…. μυαλά τους !

3 χρόνια…λείπεις !!!
ΥΓ. Το πένθος έχει σιωπή… όχι φωνές και φασαρία !
ΥΓ2. Το πένθος (για εμένα), τελειώνει σήμερα… αυτό που του αξίζει, είναι να παραμένουν στο μυαλό όλων οι αναμνήσεις και η συμμετοχή-συνεισφορά στην οποία συνέχεια του, ακούγοντας και σιγοτραγουδώντας τα τραγούδια του.
ΥΓ3. Και όπως λέει και γράφει ένα φιλαράκι μου καλό…(Δ.Β.) υγεία να έχουμε…και προχωράμε !!!