Μαρία Αλιφέρη:”Ότι θέλησα βαθιά από την ψυχή μου, το έκανα. Οι ουρανοί είναι ανοιχτοί όταν θες κάτι πολύ”

Μας υποδέχτηκε σπίτι της με πολύ θετική ενέργεια και γεμάτη χαμόγελα. Η Μαρία Αλιφέρη σε μια εξομολόγηση καρδιάς ακριβώς όπως και η παράσταση που πρωταγωνιστεί.

Μιλάει με πάθος στην Άννα Τσιάλτα και το www.bizznews.gr  για όλα όσα έχει περάσει στην ζωή της και δεν το βάζει κάτω αφού όπως ή ίδια λέει είναι Αληθινή. Μια συνέντευξη καρδιάς από μια Αληθινή στάρ που έμαθε στον κόσμο χρόνια τώρα την Λέξη ‘’Σας Αγαπώ’’ !!!

 

Να ξεκινήσουμε με την καταπληκτική παράσταση που πρωταγωνιστείτε και είναι εξομολόγηση. Είναι πραγματικά εξομολόγηση;

Είναι. Είναι στηριγμένο και εμπνευσμένο στο μονόλογο του Ρίτσου «Σονάτα του σεληνόφωτος», αλλά έχει μπει και κείμενο από την Άννα Ματθαίου, σε σκηνοθεσία  Θάνου Σιδηρά και με εξαιρετικούς ηθοποιούς τον Βύρωνα Κολάση, Ισίδωρο Σταμούλη και νέα παιδιά, με αποτέλεσμα να έχει δραματοποιηθεί και να είμαστε πέντε πρόσωπα. Είναι εξομολογήσεις και το ένα πρόσωπο του Ρίτσου, η γυναίκα με τα μαύρα, να έχει γίνει πέντε πρόσωπα. Τελικά γίνεται μια εξομολόγηση ανδρών, γυναικών, μεσήλικων, νεοτέρων, υπό το φως του φεγγαριού.

Δεν είχατε αφήσει το θέατρο, σας βλέπαμε και ήσασταν πάντα στο κομμάτι του θεάτρου.

Από μαθήτρια στη σχολή, μέχρι τώρα. Απλώς η τηλεόραση είναι τόσο ισχυρή λόγω του μεγάλου βεληνεκούς που έχει που σκιάζει το θέατρο. Το θέατρο είναι η μεγάλη μου αγάπη. Δεν ανταλλάσσεται. Λατρεύω την τηλεόραση, την αγαπώ, αλλά δεν έχει καμιά σχέση με το θέατρο. Η ανάσα του θεατή, η ζωντανή επικοινωνία μαζί του, δεν ανταλλάσσεται με τίποτα.

Πόσο μαγικό είναι να σας πλησιάζει ο κόσμος και να σας μιλάει μετά από τόσα χρόνια;

Κορυφαίο. Το μεγάλο μου δώρο στη δουλειά, είναι η αγάπη του κόσμου.

Σας σταματάνε στο δρόμο; Σας μιλάνε;

Συνέχεια. Κι ο τρόπος που μου μιλάνε με συγκινεί. Έκανα και  κάνω όσο μπορώ καλύτερα τη δουλειά μου. Μου λένε ένα διαρκές «ευχαριστώ» κι αναρωτιέμαι «Τι έχω κάνει; Τι έχω δώσει;» Αυτή η αγάπη είναι σαν ασπίδα που με προστατεύει.

Παίζει ρόλο όμως και το πώς είστε εσείς. Είστε ένας άνθρωπος γλυκός, ευγενικός, δεν έχετε κρατήσει τουπέ, ούτε αυτό το «ψωνίστικο» στιλ.

Ούτε με σφαίρες. Από την πρώτη στιγμή, ότι δουλειά και να έκανα, από ένα παιχνίδι μέχρι μια τραγωδία, είχα πάντα στο νου μου και στην ψυχή μου να δώσω κάτι στον κόσμο. Όχι να κάνω αυτό που θέλει, αλλά να ωφεληθεί. Αυτό είναι η μόνιμή μου έννοια.

Η τηλεόραση σας βοήθησε να γίνετε γνωστή.

Πάρα πολύ. Σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχουν καταπληκτικοί ηθοποιοί που όμως δεν τους ξέρουμε. Αυτό είναι άγριο, αλλά έτσι είναι.

Θα ξανακάνατε τηλεόραση;

Σποραδικά. Επειδή την αγαπώ και την σέβομαι, κάποια πράγματα δεν μου αρέσουν, κι έτσι απέχω.

Προτάσεις είχατε και τις έχετε απορρίψει;

Ναι. Κάνω κάποια πράγματα αιφνίδια.

Θα ξαναμπαίνατε όμως στην διαδικασία, αν ήταν ένα καλό σήριαλ, μια καλή παραγωγή;

Ναι και το θέλω κιόλας.

Έχετε τόση ενέργεια και τόση ζωή που δεν λέτε εύκολα «Όχι».

Όπως το λες. Είμαι ολάνοιχτη στη ζωή.

Από πού πηγάζει αυτό;

Έτσι είμαι και γι αυτό έγινα ηθοποιός. Ήθελα να βρω, να σκαλίσω τον εαυτό μου και παράλληλα αυτό να το ανταλλάξω με τον κόσμο.

Διάβασα πως έχετε τελειώσει και Νομική, αλλά  καμία σχέση. Αληθεύει;

Τελείωνα την Νομική και παράλληλα σπούδαζα θέατρο.

Η Νομική ήταν όνειρο των γονιών;

Ναι. Οι γονείς ήταν αγρότες. Και το όνειρό τους και για μένα αλλά και για τα δυο μου αδέλφια ήταν να σπουδάσουμε για να μην κρεμόμαστε από τον καιρό. Κι έτσι σπουδάσαμε. Ένας έγινε γιατρός, ο άλλος φυσικός κι εγώ στη Νομική. Αλλά στο δεύτερο έτος άρχισα να πνίγομαι. Δούλευε το κεφάλι μου, αλλά η ψυχή μου δεν εκφραζόταν.

Σας είπαν ποτέ πόσο περήφανοι ήταν που δεν ασχοληθήκατε με τη Νομική αλλά με το θέατρο;

Ήταν σπουδαίοι. Είχαν αγάπη και δεν είχαν μόρφωση. Αλλά ήταν σοφοί με την αγάπη τους. Χαρήκανε και καμαρώσανε και τα τρία παιδιά τους.

Ξεκινήσατε το θέατρο πάρα πολύ μικρή.

Όχι ιδιαίτερα. Ήμουν 19 με 20 χρονών.

Μπαίνοντας στο Εθνικό, τι ήταν αυτό που σας έκανε να πείτε «Ναι, προχωράω και ακολουθώ αυτή την πορεία»;

Με το που άρχισε η εκπαίδευση, άρχισα να βρίσκω την ψυχή μου. Αυτό που ήθελα. Να έχω επαφή με την ψυχή μου.

Είναι αλήθεια τελικά ότι το θέατρο είναι και ψυχοθεραπεία;

100%. Δεν είναι τυχαίο πως σήμερα, η σύγχρονη ψυχανάλυση, έχει βάλει το θέατρο. Δραματοθεραπεία, ψυχόδραμα. Κατά διαστήματα παραδίδω κι εγώ, γιατί έχω περάσει από σεμινάρια.

Νομίζω πως οι άνθρωποι που ασχολούνται με την ενέργεια και την θετική αύρα, δεν χρειάζονται ψυχίατρο. Τα πράγματα λύνονται εύκολα.

Η σύγχρονη ψυχανάλυση έχει περάσει μέσα από το θέατρο. Το θέατρο στο ξεκίνημά του στην Αρχαία Ελλάδα, η τραγωδία, ήταν θεραπευτική. Από το Ασκληπιείο, πηγαίνανε δίπλα στο θέατρο για αύρες, για καθαρίσματα, για διαπαιδαγώγηση.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τα πιστεύουν αυτά, κι εξοργίζομαι. Τους θεωρώ αρνητικούς.

Είναι, γιατί είναι στις πιο κάτω δονήσεις. Είναι δυνατόν; Αν ερευνήσουμε το μέσα μας, όλα παλεύονται.

Μπαίνετε στο θέατρο και στην πρώτη σας παράσταση.

Κι ήμουν τυχερή, γιατί από το πρώτο έτος με παίρνουν στην πρώτη μου ταινία, στο δεύτερο έτος παίρνω προσωρινή άδεια για να δουλέψω στο θέατρο, με βρίσκουν σε μια εκδήλωση του θεάτρου και με παίρνουν πρωταγωνίστρια στο πρώτο κοσμοπολίτικο σήριαλ. Σπούδαζα κι εκπαιδευόμουν παράλληλα. Ευνοϊκός, αλλά και δύσκολος δρόμος.

Αλήθεια δύσκολος;

Πάρα πολύ. Γιατί έγινα πρωταγωνίστρια, αλλά ήμουν ανεπεξέργαστη. Κι έπρεπε να ανταποκριθώ στην αγάπη του κόσμου υπεύθυνα. Κι ίσως ήταν ο λόγος που δεν καβάλησα καλάμι. Ήρθε τόσο γρήγορα η αναγνώριση, κι ήμουν ανέτοιμη σαν ηθοποιός. Το λέω. Ουσιαστικά εκπαιδεύτηκα δημόσια.

Δεν καβαλήσατε το καλάμι, αν και ανεκπαίδευτο παιδί. Πώς έγινε;

Οι γονείς και η παιδεία.

Βοηθάει και ο χαρακτήρας σας.

Σίγουρα, αλλά και οι ρίζες ήταν γερές.

Η ομορφιά τι ρόλο έπαιξε; Γιατί ήσασταν και είστε μια πάρα πολύ ωραία γυναίκα.

Παίζει, αλλά είναι δίκοπο μαχαίρι. Είναι ευλογία να είναι κανείς εμφανίσιμος, αλλά αλίμονο σε αυτόν που θα τοκίσει σε αυτό. Θα σου εξομολογηθώ κάτι. Δεν ήθελα να τοκίσω στην εξωτερική εμφάνιση και αρνήθηκα να κάνω εμφανίσεις με μαγιό, αν και έχω κάνει εκατοντάδες εξώφυλλα, για να εστιάσει ο κόσμος σε μένα και όχι σε κάτι εμφανισιακό.

Αρνηθήκατε να κάνετε τέτοιες εμφανίσεις, αν και τα χρήματα θα ήταν αρκετά.

Δεν θα με βρεις ποτέ έτσι, ούτε τα Καλοκαίρια. Δεν ήθελα να εστιάσουν σε κάτι που φαίνεται.

Αυτό τελικά το κερδίσατε, με όλη τη σημασία της λέξεως.

Αυτό είναι το μεγάλο μου δώρο σήμερα. Μετά από 45 χρόνια στη δουλειά ο κόσμος μου λέει «Ευχαριστώ» με την έννοια ότι κάτι έχω κάνει.

«Τα τετράγωνα των αστέρων»;

Και το «Σας αγαπώ»;

Πώς μπήκε αυτό στη ζωή σας; Ήταν ένας ρόλος παρουσιάστριας.

Μου το πρότειναν. Έχω κάνει πολλά πράγματα. Και καθαρά δημοσιογραφική εκπομπή στην ΕΡΤ και παιχνίδια και τραγωδίες. Μου αρέσει να δοκιμάζω.

Ακόμα και σήμερα το «Σας αγαπώ» είναι ένα κομμάτι ζωής. Ακόμα και παιδάκια το λένε

Είναι. Το ακούνε από το youtube ή από τους μπαμπάδες, τις μαμάδες τους και τους παππούδες. Είναι συγκλονιστικό. Χαίρομαι που η υπογραφή μου είναι η αγάπη.

Θα το ξανακάνατε; Θα τολμούσατε;

Δεν πάω πίσω. Χαίρομαι για ότι έχω κάνει και σε κάθε φάση κάνω το καλύτερο που μπορώ. Μ’ ενδιαφέρουν καινούργια πράγματα, για να βρίσκω κι εγώ καινούργια πράγματα. Αυτή η δουλειά είναι και για να κάνει καλό στον άνθρωπο. Αν δεν με τσιγκλάει, δεν με ξυπνάει, δεν με προκαλεί να βρω κι άλλα πράγματα, δεν με συγκινεί.

Να πάμε λίγο στο κομμάτι έρωτας στη ζωή σας; Μια τόσο ωραία γυναίκα, δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν είχατε κατακτήσεις και άντρες να πέφτουν στα πόδια σας. Θεωρώ ότι θα πρέπει να ζήσατε στιγμές πριγκίπισσας.

Είναι αλήθεια πως είμαι χορτάτη απ’ όλες τις απόψεις κι ευγνωμονώ τη ζωή και τους ανθρώπους. Ο έρωτας είναι άλλο πράγμα από την αγάπη. Κανένας έρωτας δεν κατάφερε να βαθύνει τόσο και να εξελιχθεί, ώστε να γίνει αγάπη.

Να γίνει συντροφικότητα.

Αυτό είναι και το σημαντικό. Ο έρωτας είναι μια μεγάλη ιστορία στη ζωή μας. Αλλά είναι δύσκολο να βαθαίνει στη διάρκεια του χρόνου και να γίνεται αγάπη.

Είστε μόνη σας;

Δεν έχω παντρευτεί, αλλά είμαι μόνη κατά καιρούς.

Άρα αυτό δεν έχει αλλάξει. Είστε μια ωραία γυναίκα που ζει τον έρωτα.

Ασφαλώς. Χωρίς έρωτα δεν ζει ο άνθρωπος.

Τώρα θα τολμούσατε έναν γάμο;

Όχι. Έχω αστειευτεί και το αναπαράγουν. Και στα ογδόντα μου να μου τύχει ο άνθρωπος της ζωής μου, θα παντρευτώ. Δεν έχω κάτι με τον γάμο. Ίσα ίσα, τον σέβομαι ιδιαίτερα. Αλλά αν δεν δεις πως με αυτόν τον άνθρωπο θέλεις να είσαι σε όλη σου την ζωή, τι να τον κάνεις;

Υπάρχει δυνατότητα να το δούμε αυτό;

Νομίζω το διαισθανόμαστε. Απλώς ο έρωτας μας τυφλώνει και το κάνουμε στην μπάντα.

Τι είναι σχέση ζωής για σας; Ποια θα μπορούσε να είναι σχέση ζωής;

Πρώτα σεβασμός στην προσωπικότητα του άλλου. Είναι το βασικό, το θεμέλιο. Να μην θες να τον αλλάξεις. Κι ένα σημαντικό ακόμα είναι αν ο ένας προοδεύει τον άλλον. Πόσο τον καλυτερεύει.

Σημαντική λέξη.

Για μένα αυτό είναι ένα κλειδί για να δω την σχέση μου.

Βγάλατε λεφτά από αυτή τη δουλειά;

Από την τηλεόραση όχι, γιατί δεν ήταν οι εποχές που δίνανε τα τέρατα σε αμοιβές. Από το θέατρο όμως που είναι πολύ πιο σπάνιο, έβγαλα. Ελάχιστοι άνθρωποι έχουμε βγάλει από το θέατρο.

Αυτό είναι αλήθεια. Στην τηλεόραση, παρά τα τοπ, οι αμοιβές ήταν φυσιολογικές.

Εσείς βιώνετε οικονομικά την κρίση που περνάει η χώρα μας;

Βέβαια. Δεν γλυτώνει κανείς, εκτός από τα λαμόγια. Γιατί έτσι όπως έχει γίνει, έχεις, σε χτυπάει. Δεν έχεις, πάλι σε χτυπάει. Όλοι είμαστε σε ένα καζάνι και ζοριζόμαστε.

Πολιτική; Σας εκφράζει; Ασχολείστε;

Όχι. Δεν εκτιμώ καθόλου την πολιτική. Δεν πιστεύω ότι έχουμε έλληνες πολιτικούς με όλη την σημασία της λέξεως. Που αγαπάνε την Ελλάδα και τον λαό της κι όχι την θέση τους και τον εαυτούλη τους. Δεν πονάνε τον έλληνα, γι’ αυτό και τον κρατάνε αμόρφωτο. Ελάχιστοι ξεχώρισαν και δεν τα ζήσαμε καλά καλά.

Η πολιτική του τώρα;

Είναι μια μεγάλη ντροπή και χυδαιότητα.

Θέλω να πιστεύω ότι θα αλλάξει.

Ίσως κάποια στιγμή καθαρίσει η κόπρος του Αυγεία.

Μετανιώσατε για πράγματα που δεν κάνατε στη ζωή σας;

Ότι θέλησα βαθιά από την ψυχή μου, το έκανα. Οι ουρανοί είναι ανοιχτοί όταν θες κάτι πολύ, ειλικρινά. Μου έδωσε πολλά η ζωή. Και πολλά δύσκολα. Μη νομίζεις πως είμαι σε κανένα σύννεφο. Αλλά και τόσα δώρα που είμαι ευγνώμων. Μόνο στη δουλειά αυτά που μου έδωσε, αυτή την αγάπη του κόσμου, δεν μου τα χρώσταγε.

Σας στεναχωρεί, σας πειράζει που δεν κάνατε οικογένεια;

Όχι.

Φοβάστε την μοναξιά;

Την αγαπώ, την χρειάζομαι. Η μισή μου ζωή είναι με κόσμο και η άλλη μαζί το αποτράβηγμά μου, για τα μέσα μου. Για την μέσα μου διαδρομή.

Πόσο ωραίο είναι αυτό. Να είναι ακόμα κι αυτό επιλογή μας. Φίλους έχετε πάρα πολλούς. Περνάτε καλά, σας αγαπάνε.

Έχω αγαπημένους φίλους. Έχω αδέλφια, ανίψια. Φωτισμένους ανθρώπους που μπορώ να μπαίνω μαζί τους στην όαση και να μιλάμε ανθρώπινα.

Θυμίζει διαλογισμό.

Είναι. Όταν συναντιούνται άνθρωποι στο ίδιο μήκος κύματος, δεν είναι διαλογισμός;

Μας έχουν φορέσει κάποια πράγματα. Είναι κορυφαίος και ο γάμος και το παιδί. Αλλά μην περιμένουμε ότι θα μας λυτρώσει ένας γάμος. Ή ένα παιδί. Είναι ένα μεγάλο έργο και μια μεγάλη ευθύνη, αλλά μόνο εμείς μπορούμε να μας λυτρώσουμε. Τίποτα απέξω. Πρέπει να το βάλουμε στο μυαλό μας, γιατί έχουν γίνει καταφύγια και γκρεμίζονται. Και γάμοι και σχέσεις και παιδιά αφήνονται στους δρόμους. Θέλει ευθύνη. Και ειλικρίνεια με τον εαυτό μας.

Το βασικότερο.

Δυο πράγματα χρειάζονται. Ειλικρίνεια και τόλμη με τον εαυτό μας. Να βλέπεις τα πλην σου, να τα δουλεύεις, να βλέπεις τα λάθη σου, να τα δουλεύεις. Να μην κρύβεσαι από τον εαυτό σου.

Τώρα που είπατε τόλμη… Είδα μια φωτογράφιση που είχατε κάνει, πριν 3 ή 4 χρόνια, αμακιγιάριστη.

Πριν δυο χρόνια.

Τι φοβερό βλέμμα! Χωρίς ίχνος make up. Τολμάτε! Δεν φοβάστε.

Αφού αυτή είμαι. Τι να κάνουμε; Ένας στόχος ζωής είναι να βρω τι είμαι και τι είμαστε οι άνθρωποι. Θα το πουλήσω τώρα; Αυτή είμαι. Και με τη δουλειά μου προσπαθώ να μην κοροϊδέψω τους άλλους. Να βγω τώρα και να το κάνω; Αυτά δεν είναι σοφίες, αλλά κοινή λογική. Έχουμε χάσει την κοινή λογική. Από ποιον να κρυφτώ; Από μένα; Από τους άλλους; Να φτιάχνω μόνη μου μια ψευδαίσθηση; Ψάχνω την αλήθεια. Είμαι 67 χρονών και δεν το κρύβω. Έχω ζήσει την ζωή μου με όλα!!

Μια φράση που σας έχουν πει στο θέατρο και σας έχει συγκινήσει πάρα πολύ; Ή στον δρόμο;

Πολλά. Τι να σου πω; Το «Σας αγαπώ» ακόμα και στη λαϊκή το ακούω. Ντρέπομαι και να πάω γιατί δεν την έχω κόψει. Πηγαίνω και στα πάνω μου και στα κάτω μου. Δεν τολμάω να πάω, γιατί θέλουν να μου τα χαρίσουν. Ντρέπομαι. Έχω μεγαλώσει σε χωριό και αυτό δεν αλλάζει.

Έχετε μεγαλώσει με ένα πολύ σημαντικό πράγμα. Αγάπη.  Μου δώσανε οι γονείς μου και γι’ αυτό τους ευγνωμονώ.

Και με τα αδέλφια σας φαντάζομαι.

Και με τ’ ανίψια μου. Έχω πέντε ανίψια. Έναν λόχο. Ο ένας, ο Αλιφερόπουλος, είναι ηθοποιός και πάει πολύ καλά.

Ακολούθησε. Είναι και λίγο φλέβα αυτό.

Δεν ακολούθησε. Το είχε από την κούνια του. Γεννιόμαστε ο καθένας με μια σφραγίδα. Δική του, προσωπική. Και όλη η μαγκιά στη ζωή, είναι να την βρεις και να την εκφράσεις. Αυτό που είσαι. Τίποτα άλλο. Και ο καθένας μας έχει την μοναδικότητά του. Αυτό να βρούμε στο εσωτερικό ταξίδι και να το καταθέσουμε στον κοινό κουρβανά. Ο καθένας μπορεί να προσφέρει αυτό που είναι.