Μαρία Κάλλας: Ο μύθος δεν πεθαίνει ποτέ

Η θνητή φύση τους ναι, η μαγεία της τέχνης και του διαμετρήματος τους, όχι.
38 χρόνια πέρασαν από τη 16η Σεπτεμβρίου του 1977 που το Παρίσι και ο κόσμος όλος πληροφορούνταν μουδιασμένος τον θάνατο της ντίβας, Μαρίας Κάλλας, της μεγαλύτερης δραματικής κολορατούρα που έφτασε ποτέ σε ανθρώπινο αυτί.

Το εύρος της φωνής, το υποκριτικό μεγαλείο, η προσήλωση της στην Τέχνη της, της χάρισαν παγκόσμια αποδοχή, ενώ η θυελλώδης επαγγελματική και προσωπική ζωή της, τα στοιχεία του χαρακτήρα που έχτισαν τον μύθο της, ακόμη συζητιούνται, αναλύονται και αναπαριστώνται σε ταινίες, βιβλία και διαλέξεις.

Άπειρες οι λεπτομέρειες που συνθέτουν τη μεγαλειώδη πορεία της ελληνίδας υψιφώνου, όπως το ότι η Κάλλας (Τσετσίλια – Σοφία– Άννα – Μαρία Καλογεροπούλου, όπως ήταν το πλήρες όνομα της), ουσιαστικά υπήρξε η πρώτη γυναίκα που ντρόπιασε το star system, ένα σύστημα που στα πρώτα χρόνια της καριέρας της την απέρριπτε για τα κιλά και την εξωτερική της εμφάνιση. Τα media αγαπούν να εστιάζουν στη σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση, στον συμβατικό γάμο με τον σύζυγο και μάνατζερ της, Τζανμπατίστα Μενεγκίνι, όμως η Κάλλας ήταν φτιαγμένη από άλλα, πολύ πιο σημαντικά υλικά.

– Μουσικό φαινόμενο από νεαρή ηλικία, η Κάλλας προσλαμβάνεται το 1942 στη Λυρική Σκηνή Αθηνών. Τρία χρόνια μετά, αναγκάζεται να φύγει από την Ελλάδα και να αναζητήσει μία καλύτερη τύχη στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Κυριότερη αιτία αυτού του «φευγιού»; Ο πόλεμος που δέχεται σε όλα τα επίπεδα της επαγγελματικής της ζωής.

– Στην Αμερική, για ακόμη 2 χρόνια, σε μία περίοδο που η φωνητική της ιδιοφυία βρίσκεται στο απόγειο της, ξοδεύεται χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.

– Από το 1947 έως το 1951 παλεύει να καθιερωθεί στην Ιταλία. Τη δέχεται για ακρόαση ο διευθυντής της Σκάλας του Μιλάνου το ’50. Το αποτέλεσμα; Απορρίπτεται!

– Χρειάζεται να θριαμβεύσει στη Φλωρεντία, το Μιλάνο, το Κόβεντ Γκάρντεν – από το 1951 έως το 1953 – για να ασχοληθούν πια με τον «μύθο» οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες…

– Μόνο μετά τη μεταμόρφωση της από παχιά, αδέξια και ατημέλητη γυναίκα, σε πραγματικό υπέρκομψο μοντέλο, η Κάλλας δίνει ένα μάθημα σε όσους γύριζαν την πλάτη στη αξεπέραστη φωνή της…

– Χρωστούσε τα πάντα στο ταλέντο της, τη σκληρή δουλειά και την υποκριτική δεινότητα της και τη μεταμόρφωση της σε αριστοκρατικό κύκνο στον «μάγο» Πιερ Πάολο Παζολίνι.

– «Νόρμα», «Μήδεια», «Αδριανή Λεκουβρέρ» είναι κάποιες από τις όπερες που καμιά άλλη δεν κατάφερε να φέρει εις πέρας με το δικό της μεγαλείο, τη δική της άνεση, τη δική της τεχνογνωσία.