Με αφορμή το δημοψήφισμα…

Από την περασμένη Παρασκευή που ανακοινώθηκε το δημοψήφισμα της Κυριακής 5 Ιουλίου 2015, έχει επικρατήσει, πραγματικά, χαμός στην χώρα μας τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό, φυσικά, επίπεδο. Για την αποφυγή σύγχυσης και παρεξηγήσεων σχετικά με το ερώτημα αυτού του δημοψηφίσματος, αυτό για το οποίο καλούμαστε να προσέλθουμε στις κάλπες σε μερικές μέρες είναι το αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε, όχι με την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα στους δανειστές, αλλά με την πρόταση των θεσμών που υπέβαλαν οι δανειστές στην ελληνική κυβέρνηση.

Για την αποφυγή διλήμματος και για να μπορεί ο καθένας να πάρει μια ώριμη, συνειδητοποιημένη και προπαντός, σίγουρη απόφαση, μπορεί να διαβάσει στο διαδίκτυο τους όρους, οι οποίοι μάς προτάθηκαν από τους δανειστές για να μην πάει στις κάλπες σαν… πρόβατο που οδεύει σε… σφαγη. Από την άλλη, πρέπει, σαφώς, και η κυβέρνηση να κάνει σαφές στους πολίτες ποιές θα είναι ακριβώς οι συνέπειες υποθετικής επικράτησης του “ΝΑΙ” και του “ΟΧΙ” αντίστοιχα… Για να ξέρουμε κι εμείς, εν τέλει, τις επιπτώσεις των πράξεών μας και το πώς θα πορευθούμε στη συνέχεια. Δεν είναι δυνατόν να ζούμε στην αβεβαιότητα… Το μόνο σίγουρο σχετικά με το δημοψήφισμα είναι ότι δεν τίθεται θέμα παραμονής στο ευρώ ή επιστροφής στη δραχμή. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Αυτό που, προφανώς, επιδιώκει η κυβέρνηση με αυτή την πολιτική απόφαση είναι να εξασφαλίσει αφενός τη στήριξη του λαού για τη συνέχιση της διαπραγμάτευσης κι αφετέρου να απαντήσει στην πράξη στην αντιπολίτευση που χρησιμοποιεί ως πρόσχημα τις διαδηλώσεις στο Σύνταγμα υπέρ της παραμονής στο ευρώ με το moto “Μένουμε Ευρώπη” για να πείσει την κυβέρνηση ότι οι πολίτες θέλουν, πράγματι, την παραμονή στην Ευρώπη, με αυτούς τους δυσχερείς οικονομικούς όρους.

Στα σφάλματα της κυβέρνησης καταλογίζουμε, σαφώς, τόσο το γεγονός ότι, όπως προαναφέρθηκε, δεν υπήρξε ενημέρωση για τις συνέπειες του ναι ή του όχι, αλλά και το γεγονός ότι δεν εφαρμόσθηκε ένα όριο στις αναλήψεις από την τράπεζα από την ημέρα που ανακοινώθηκε το δημοψήφισμα, με αποτέλεσμα να πάνε όλοι να βγάλουν χιλιάδες ευρώ από τις τράπεζες και να δημιουργηθεί το τραπεζικό αλλαλούμ που όλοι βλέπουμε τώρα. Ως αποτέλεσμα, λοιπόν, της ανοργανωσιάς των κυβερνώντων, όσοι δεν έχουν κάρτα, δεν μπορούν να κάνουν ανάληψη κι όσοι έχουν κάποια έκτακτη ανάγκη δεν μπορούν να κάνουν ανάληψη άνω των 60 ευρώ ανα ημέρα. Η προχειρότητα, δηλαδή, σε όλο της το μεγαλείο… Το πρέπον θα ήταν, πριν την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, να παρθούν όλα τα χρειαζούμενα μέτρα για την αποφυγή τέτοιων καταστάσεων.

Όπως και να έχει πάντως, το δημοψήφισμα, αποτελεί αυτή την χρονική περίοδο, μια ορθή κι έντιμη πολιτική απόφαση της κυβέρνησης. Είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα του Έλληνα πολίτη, από την αρχαιότητα, να παίρνει ενεργά μέρος στη λήψη αποφάσεων, που αφορούν το μέλλον του. Την Κυριακή δεν θα υπάρχουν πια δικαιολογίες. Ο καθένας πρέπει να ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά και να αποφασίσει με καθαρή σκέψη τι συμφέρει περισσότερο την χώρα. Μια ζωή, οι Έλληνες βρίζουμε την εκάστοτε κυβέρνηση για την πολιτική της και τις αποφάσεις της. Τώρα, που καλούμαστε εμείς να πάρουμε μια απόφαση, δεν έχουμε πια δικαιολογίες.