Μην ανησυχείς … Με προσέχει αυτός!!!

Ένα Εντιτόριαλ γραμμένο από καρδιά .. ένα κομμάτι που όλοι έχουμε περάσει … το έκανα λίγο δικό μου μιλώντας σε πρώτο πρόσωπο γιατί είναι αυτό που νιώθουμε όλοι … Να προσέχεις λοιπόν … Όχι φίλε μου Γιατί με προσέχει εκείνος !!!

Κάποιες φορές σκέφτεσαι… Όταν μπορείς να το κάνεις …Όταν ο εγκέφαλος δουλεύει (καταλαβαίνετε τι εννοώ)!  Μέσα σε αυτές λοιπόν τις στιγμές που σκέφτεσαι και αναπολείς… στιγμές της ζωής σου, αυτής που έζησες, ή αυτής που θα ήθελες να ζήσεις, περνάνε τόσα από το μυαλό σου που ίσως να μην μπορείς να τα διαχειριστείς κάν … κι όμως μπορείς είναι δεδομένο.. και θα μου πεις τώρα κοπελιά μου δεν είναι τίποτα δεδομένο όλα Κατακτιούνται …

Και θα συμφωνήσω μαζί σας γιατί αυτό είναι και η αιτία που γράφω ότι γράφω .. Και ναι φίλε μου αυτό θα πονέσει… και θα πονέσει Πολύ! Ξέρεις γιατί; Γιατί απλά δεν μπόρεσες να το κατακτήσεις…Να με κατακτήσεις !!! 

Ξέρω πως είναι … Έχω χωρίσει και ξέρω καλά πως είναι να πονάς να χτυπιέσαι κάτω, να γελάς αλλά όχι να το νιώθεις … να βλέπεις ότι ο άλλος ξενυχτά και πηδάει ότι βρει μπροστά του τυχάρπαστα γκομενάκια με τα πόδια έξω και τα μάτια βέβαια, γιατί απλά στα πετάνε (η αλήθεια να λέγεται) Αλλά από την άλλη το κάνω και εγώ … Ποτά, ξενύχτια, έξοδοι και όλα αυτά που θέλω γιατί απλά… πρέπει να πάω αλλού ή απλά να ξεπεράσω κάτι που έζησα;; (ρητορική ερώτηση)  Η αλήθεια είναι αυτή ή μήπως είναι αυτή που δεν βλέπεις κανείς … (η απάντηση θα δοθεί παρακάτω)

Σου αρέσει να ξυπνάς το πρωί και να μην δίνεις λογαριασμό σε κανένα για το τι έκανες … γουστάρεις τα πατσαβουράκια που στο φως της ημέρας ούτε κάν θα τα κοίταγες … στο φως της νύχτας είναι κουκλάρες … κοιτάς πως θα πάς στο γήπεδο και πως θα ξεγλιστρήσεις από την δήθεν γκρίνια που είχες όταν το κάνεις …ψάχνεις να βρεις τους κολλητούς που με κάποια γκομενίτσα περνάνε καλά και σε έχουν γράψει …. Σκέφτεσαι και λές πως δεν έχω ανάγκη εσένα … το λές και το ξανά λές γιατί έτσι είναι δεν έχεις ανάγκη εμένα … να είμαι καλά… (σκέφτεσαι – σκέφτομαι)  όπου και να είμαι …

Έτσι έλεγα και εγώ … μην νομίζεις δεν παρεξηγώ τίποτα… Κάποια στιγμή όμως όλα είναι μια ειρωνεία που γυρνάει πάντα εδώ … δίπλα σου… μαζί σου σε όλα

Μέχρι να με δεις με άλλον …. Πόσο σε βαράει στο μυαλό αυτή η εικόνα; Θυμάσαι … κάποτε ο άλλος ήσουν εσύ … Πόσο πολύ συνιδειτοποιείς ότι όλα αυτά δεν είναι δεδομένα πως τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή την Πουτάνα (όχι το γκομενάκι που κοίταγες ) την ΖΩΗ…

Πόσο πιο ωραία είμαι τώρα που μου κρατάει το χέρι άλλος ; Πόσο πιο ωραία είμαι τώρα που με κρατάει αγκαλιά άλλος; Πόσες αναμνήσεις περνάνε από το μυαλό σου τώρα που κοιμάμαι με άλλον …

Και σκέπτεσαι …(με όσο μυαλό έχεις πλέον μέσα σε αυτό το κεφάλι που χτυπάει τον κρόταφο σου) να της στείλω μήνυμα; Και στέλνεις ….. Απόλυτο κενό … (δεν διαβάστηκε) σβήστηκε ….

Και ξέρεις γιατί ρε φίλε;;; Γιατί πάλεψα να είμαι δυνατή.. γιατί πάλεψα να διώξω τις ανασφάλειες μου γιατί πάλεψα να ανοίξω τα μάτια μου και να κοιταχτώ στον καθρέφτη όταν εσύ μου έλεγες πως δεν είμαι πια όλο αυτό που ήθελες … Γιατί θα πάρω το αίμα μου πίσω για όλα αυτά τα ξενύχτια που τράβηξα και για τις άσκοπες ρυτίδες που γέμισα για χάρη σου …(ας είναι καλά βέβαια ο πλαστικούλης μου)  γιατί ρε φίλε να το ξέρεις καλά αυτό … Οι ρυτίδες οι δίκες μου είναι μόνο από τα χαμόγελα …ΜΟΥ

Η μάλλον Άλλαξα γνώμη … θα το διαβάσω … και δεν θα το σβήσω μετά..Και ξέρεις γιατί;;;;

Γιατί μόλις το διαβάσω θα χωθώ στην δικιά του αγκαλιά … γιατί εκείνος ξέρει να με ηρεμεί ξέρει να με προστατεύει ξέρει να με αγαπάει ΑΠΛΑ …

Ξέρεις ακόμα κάτι; Σε ευχαριστώ … Σε ευγνωμονώ για όλα… Γιατί  έκανες την πιο σωστή επιλογή… Με άφησες … χωρίς μεγαλοψυχίες, χωρίς ενοχές, χωρίς τίποτα που να μην είσαι εσύ … Αν έκανες κάτι άλλο ίσως έμενα … ίσως αν καταλάβαινες όλα αυτά και κρατούσες κάτι θα ήταν αυτό Θα καθόσουν δίπλα μου και θα μου κράταγες το χέρι …

 Μου έγραψες Να προσέχεις …

Μην ανησυχείς … Με προσέχει αυτός !!!