Να κάνεις σχέση επειδή είσαι έτοιμος, όχι επειδή είσαι μόνος

Όταν ακούς ότι σε κάποιον δεν αρέσουν οι δεσμεύσεις και απ’ τις επιλογές του διαπιστώνεις ότι ζητάει τα περιστασιακά και τα εφήμερα, ποιες πρώτες σκέψεις θα σου περάσουν απ’ το μυαλό; Ότι είναι παρτάκιας, εγωιστής κι έχοντας κάνει καραμέλα τη δικαιολογία ότι κάποτε πληγώθηκε, κάνει τα ίδια και χειρότερα.

Πριν βιαστείς όμως να κρίνεις και να καταδικάσεις κάποιον με τη συγκεκριμένη συμπεριφορά, σκέψου ότι καμιά φορά τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ίσως αυτός είναι ένας από τους πιο σωστούς και ξηγημένους ανθρώπους που θα γνωρίσεις. Γιατί συνήθως αυτοί που δυσκολεύονται να δεσμευτούν, είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται τι σημαίνει πραγματικά να έχεις σχέση. Οι θυσίες, οι περιορισμοί, οι υποχρεώσεις και οι συμβιβασμοί αποτελούν τα πιο ζόρικα στοιχεία με τα οποία καλούνται δύο άνθρωποι να στηρίξουν τη μεταξύ τους σχέση. Στοιχεία που άλλοι αγνοούν, άλλοι παραμερίζουν, κι άλλοι προσποιούνται ότι εφαρμόζουν.

Σχέση δεν είναι μόνο να δημοσιεύω κάθε τρεις και λίγο selfie με το έτερον ήμισυ στα social media ή να βάζω για λεζάντα το αρχικό του και την ημερομηνία που «τα φτιάξαμε». Αποτελούν κι αυτά ένα κομμάτι της σχέσης, το οποίο εξαιτίας του πόσο επιφανειακό είναι, μπορεί κάλλιστα να παραληφθεί. Με λίγα λόγια, δεν κάνεις σχέση για να κάνεις μόστρα στους παλιούς σου συμμαθητές ή στους πρώην. Ούτε επειδή φοβάσαι μη μείνεις μόνος.

Σχέση κάνεις εφόσον βρεις στον άλλον, αν όχι όλα, έστω τα περισσότερα απ’ όσα ψάχνεις. Γι’ αυτό άλλωστε και το χρονικό διάστημα πριν τη δέσμευση και την ταμπέλα της σχέσης είναι πολύ σημαντικό. Το να ξεκινάς να γνωρίζεις κάποιον είναι σαν να ανακαλύπτεις έναν καινούριο κόσμο. Tοn δικό του κόσμο. Κι αν σου αρέσει κι έχει κοινά με τον δικό σου, τους ενώνεις για να γίνουν ένας. Αν όχι, καλύτερα να ψαχτείς αλλού.

Πολλές φορές θα τύχει να προσπαθήσεις με κάποιον να κάνεις σχέση, ενώ κατά βάθος ήξερες μέσα σου απ’ την αρχή ότι στην τελική δεν έχετε μέλλον. Δύο περιπτώσεις παίζουν εδώ. Η πρώτη είναι να ξέρεις ότι δεν ταιριάζετε και ταυτόχρονα αυτό να σ’ ενθουσιάζει και να σε εξιτάρει. Είναι στη φύση του ανθρώπου άλλωστε να ελκύεται δυνατά σε ό,τι τον ιντριγκάρει. Το ίδιο το γεγονός ότι δεν έχετε καμία ελπίδα να ταιριάξετε ποτέ σαν προσωπικότητες, είναι ακριβώς η αιτία που θα σε κάνει να επιμένεις, ακόμη και να κολλήσεις μ’ αυτόν τον άνθρωπο. Αργά ή γρήγορα, όμως, θα σου φύγει. Γιατί όσο δυνατό μπαμ κάνουν τέτοια άτομα μόλις μπουν στη ζωή σου, τόσο αθόρυβα και ξαφνικά θα φύγουν απ’ αυτήν. Οπότε αναγκαστικά προχωράς.

Η δεύτερη περίπτωση είναι να κάνεις σχέση απ’ την ανασφάλεια του να μη μείνεις μόνος. Δεν πάει να μη νιώθεις ούτε τα στοιχειώδη και να μην είσαι καν ερωτευμένος; Δεν πάει να έχει ο άλλος στοιχεία που δεν τ’ αντέχεις απ’ την πρώτη στιγμή, δεν πάει να διαφωνείτε σε βασικά πράγματα;  Εσύ εκεί, να προσπαθήσεις να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα.

Όλοι μας φοβόμαστε τη μοναξιά. Γιατί δεν αντέχεται, κακά τα ψέματα. Μεγαλύτερη αίσθηση πληρότητας απ’ το να έχεις έναν άνθρωπο να σ’ αγαπάει και να σε στηρίζει, αμφιβάλλω αν υπάρχει. Άλλο όμως η αίσθηση κι άλλο η ψευδαίσθηση. Γιατί ψευδαίσθηση ευτυχίας είναι όταν προσποιείσαι πως όλα είναι καλά, πως δεν υπάρχει καμία διαφωνία και πως όλα πάνε στην εντέλεια. Για ένα ρημάδι ψώνιο, μία εικόνα, μία επιφάνεια κι ουσία πουθενά.

Άντε και σε είδε η πρώην σχέση σου και ζήλεψε. Άντε και μπήκες στο μάτι του παλιού, αχώνευτου συμμαθητή σου, που σε όλα σε ανταγωνιζόταν και σε μείωνε. Εγώ σου λέω πως με το θέατρο που παίζεις τόσο καιρό, κατάφερες να πείσεις και την ίδια σου τη μάνα ότι έχεις την τέλεια σχέση. Εσύ; Όταν ξαπλώνεις τα βράδια και δεν μπορείς να κοιμηθείς απ’ την υπερένταση της μέρας, πώς αισθάνεσαι; Είσαι ικανοποιημένος που για άλλη μία μέρα έδωσες μία τέλεια παράσταση, που κατάφερες να τους πείσεις όλους, ακόμη και το άτομο που κοιμάται δίπλα σου και είναι βαθιά νυχτωμένο με όλες τις έννοιες; Τον εαυτό σου, στην τελική, κατάφερες να τον πείσεις;

Στην ουσία, με το να προσποιείσαι ότι υπάρχει κάτι ανύπαρκτο, όπως η τέλεια σχέση, τον εαυτό σου κοροϊδεύεις και μόνο. Χίλιες φορές στο κάτω-κάτω να σε πνίξει η μοναξιά, παρά τα τόσα ψέματα που αραδιάζεις ώρα με την ώρα. Γιατί τελικά πιο μόνος θα νιώσεις όταν θα είσαι σε μία σχέση από ανασφάλεια, παρά όταν θα ξέρεις τι σου γίνεται και θα ψάχνεις να βρεις αυτό που θες, χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Κι ας είναι το κρεβάτι σου διπλό και γεμάτο. Το κενό που νιώθεις δεξιά, δε θα καλυφθεί.

via