Νέες ταινίες της εβδομάδας

Μικρή, ευχάριστη έκπληξη στα θερινά σινεμά της πόλης είναι το γουέστερν «Τσεκούρι από κόκκαλο» (*** ½) (Bone Tomahawk) του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη Σ. Κρεγκ Ζάλερ (είναι επίσης συγγραφέας, σεναριογράφος και μουσικός). Αλλόκοτη ταινία, στη μεθόριο του παραλόγου, καθώς το μακάβριο χιούμορ γίνεται γκροτέσκ και η βία φτάνει μέχρι τον κανιβαλισμό.

Δύο ληστές, που φαντάζουν σαν να ’χουν βγει από σετ ταινίας του Ταραντίνο, σφάζουν ψυχρά τρεις άντρες. Στη συνέχεια περνούν ένα φανταστικό σύνορο, που χωρίζει τη νέα από την παλιά Αγρια Δύση, για να κρυφτούν. Μπαίνουν, όπως οι ιερόσυλοι, στο νεκροταφείο των Τρωγλοδυτών, ινδιάνικης φυλής ξεχασμένης στον χρόνο. Ο ένας ληστής σκοτώνεται, ο άλλος γλιτώνει και επιστρέφει στον πολιτισμό, στη Λαμπερή Πόλη: στη νέα εποχή που έχει ανατείλει στη Δύση. Το «κακό» όμως τον ακολουθεί σαν κατάρα γυρίζοντας τον τροχό της βίας: οι Τρωγλοδύτες έρχονται στη Λαμπερή Πόλη και απάγουν τον ληστή, μία νοσοκόμα, αλλά και τον βοηθό του σερίφη. Την επομένη, ο σερίφης φτιάχνει ένα απόσπασμα για να τους βρει.

Ο μοχλός της μυθοπλασίας, η αναζήτηση της γυναίκας που έχουν απαγάγει οι άγριοι, θυμίζει την κλασική ταινία του Τζον Φορντ «Η αιχμάλωτη της ερήμου». Ο Ζάλερ κλιμακώνει υποδειγματικά ένα σύγχρονο γουέστερν για τον πολιτισμό και τη σκοτεινή φύση του ανθρώπου.

Στο «Σε ρηχά νερά» (***) του Ζομ Κολέ-Σερά, μια νεαρή γυναίκα δέχεται επίθεση από λευκό καρχαρία. Η Νάνσι, που δεν μπορεί να ξεπεράσει τον θάνατο της μητέρας της, έρχεται στο Μεξικό αναζητώντας μια απομακρυσμένη παραλία για σερφ. Λίγο μετά την πρώτη επαφή της με το νερό, εμφανίζεται ένας καρχαρίας. Η Νάνσι καταφέρνει να κολυμπήσει τραυματισμένη μέχρι έναν μικρό βράχο. Καλογυρισμένο φιλμ, έχει σασπένς, ενώ διακρίνεται για την πυκνότητά του.

Το μενού με τις πρεμιέρες έχει δύο ακόμη ταινίες: το «Ενας προδότης ανάμεσά μας» (διασκευή του κατασκοπικού μυθιστορήματος του Τζον Λε Καρέ «Ενας προδότης στα μέτρα μας») από τη Σουζάνα Γουάιτ και το «Star Trek Beyond» (*), που δεν διαφέρει από βιντεογκέιμ.

Σε επανέκδοση προβάλλεται η «Γιορτή της Μπαμπέτ» (***) του Γκάμπριελ Αξελ. Στα τέλη του 19ου αιώνα στη Δανία, σε ένα ψαροχώρι όπου οι λιγοστοί κάτοικοι είναι δέσμιοι μιας χριστιανικής αίρεσης, έρχεται μια ξένη, η Γαλλίδα Μπαμπέτ. Στην επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του πάστορα, ιδρυτή της αίρεσης, η Μπαμπέτ ζητάει από τις δύο γεροντοκόρες θυγατέρες του να ετοιμάσει ένα γαλλικό δείπνο. Η μικρή κοινότητα, που έχει συστηματικά απωθήσει τη χαρά και την απόλαυση, θα ζήσει ένα θαύμα, διόλου μεταφυσικό. Το σενάριο βασίζεται σε βιβλίο της Κάρεν Μπλίξεν. Πρωταγωνιστούν: Στεφάν Οντράν, Γιαρλ Κιούλε, Μπίμπι Αντερσον.

Σε επανέκδοση προβάλλεται και η κωμωδία του Μπίλι Γουάιλντερ «Επτά χρόνια φαγούρα» (****). Γυρίστηκε το 1955 (το σενάριο βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Τζορτζ Αξερλοντ), παραμένει όμως ακμαία. Το ενσταντανέ με τη Μέριλιν Μονρόε σε ένα πεζοδρόμιο του Μανχάταν, πάνω από τη σχάρα των αεραγωγών του μετρό, έχει γίνει διάσημο.

Ο Ρίτσαρντ (Τομ Ιγουελ), υψηλόβαθμος υπάλληλος σε εκδοτικό οίκο, ξεπροβοδίζει τη γυναίκα του και τον γιο του, που φεύγουν για καλοκαιρινές διακοπές, και μένει μόνος στην πόλη. Το πρώτο βράδυ ελευθερίας εισβάλλει σαν σίφουνας στο διαμέρισμά του μια χυμώδης ξανθιά, που μένει στον πάνω όροφο. Αναζητάει λίγη δροσιά, γιατί το διαμέρισμά της δεν έχει κλιματισμό. Στο μισοάδειο Μανχάταν, που ιδρώνει από καύσωνα, η φαντασία του πουριτανού Ρίτσαρντ αρπάζει φωτιά. Ο πόθος του όμως γίνεται πανικός. Ο σαρκασμός του Γουάιλντερ είναι λεπτός, αλλά και κοφτερός σαν χειρουργικό νυστέρι.