Ο Σταμάτης Κραουνάκης μιλά και φωτογραφίζεται για το fashionistas.com.gr

Μαζί με την Σπείρα Σπείρα.

Μαζί με την Σπείρα Σπείρα.

Μαζί με την Σπείρα Σπείρα.

Κατεβαίνοντας την Πειραιώς, έρχονταν στο μυαλό μου, στιγμές, που είχαν ντυθεί με τα τραγούδια του…

…Ήταν προσωπικές και αφημένες πίσω…

…Ήταν σα να τις έσερνα σε λιτανεία, μες στην άσφαλτο, κάτω απ’ τον ήλιο που ετοιμαζόταν να γύρει…

…Ο ταξιτζής γκρίνιαζε για την αναδουλειά κι εγώ ευχόμουν σ’ ένα θαύμα, που θα μας έδιωχνε την μιζέρια…

…Δύσκολη εποχή και ζωή βιασμένη, χωρίς έλεος…

…”…κάπου απέναντι είναι το νησί που ‘χει κοράλλια κι αμμουδιά χρυσή…”…

…Τώρα, που είχαν πια απομυθοποιηθεί όλα και δεν είχα άλλα είδωλα, πήγαινα να συναντήσω έναν άνθρωπο που σεβόμουν ακόμη…

…Του χρώσταγα για “…τ’αγέρι, που ξεγλίστρυσε σαν χέλι κι έφερε μια τέτοια χίμαιρα ξανά στο φως…”

…Τότε ,αλλά και τώρα ακόμη, πιστεύω ότι αν η μουσική ήταν θρησκεία, ο Σταμάτης Κραουνάκης θα ήταν άγιος…

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.