Πάρτο αλλιώς …Μπορείς

Ο χρόνος περνά και χάνεται… Αυτή τη ζωή έχουμε να ζήσουμε, ας την ζήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε…

Αν αντιμετωπίζουμε τα προβλήματά μας θετικά και δεν παραδινόμαστε στον πανικό, στην πικρία και κυρίως στην αυτολύπηση, μπορούμε να ξεπεράσουμε το πιο ανυπέρβλητο εμπόδιο που θα μας παρουσιαστεί.

Ήταν κάποτε ένας αγρότης που είχε ένα γέρικο μουλάρι.

Το μουλάρι μια μέρα έπεσε μέσα στο πηγάδι του αγρότη.

Ο αγρότης άκουγε το μουλάρι να χλιμιντρίζει απελπισμένο μέσα από το πηγάδι… Αφού εξέτασε προσεκτικά την κατάσταση, ο αγρότης λυπήθηκε το μουλάρι και αφού δεν έβρισκε τρόπο να το ανασύρει στην επιφάνεια, κάλεσε τους γείτονες και τους ζήτησε να τον βοηθήσουν και να γεμίσουν με χώμα το πηγάδι για να θαφτεί ζωντανό το γέρικο μουλάρι, αφού δεν υπήρχε τρόπος να το βγάλουν από εκεί ζωντανό!

Αρχικά, το μουλάρι έπαθε υστερία, βλέποντας να γεμίζουν με χώμα το πηγάδι. Αλλά στη συνέχεια, καθώς ο αγρότης και οι γείτονές του έριχναν φτυαριές με χώμα πάνω του, μια σκέψη πέρασε από το μυαλό του… Σκέφτηκε πως, κάθε φορά που έπεφτε μια φτυαριά χώμα στην πλάτη του, θα την τίναζε και θα πατούσε πάνω της για να ανέβει πιο ψηλά!

Αυτό έκανε.. φτυαριά τη φτυαριά… Τίναζε το χώμα από πάνω του και ανέβαινε πιο ψηλά… τίναζε το χώμα από πάνω του και ανέβαινε πιο ψηλά.. τίναζε το χώμα από πάνω του και ανέβαινε πιο ψηλά! συνέχιζε να επαναλαμβάνει στον εαυτό του…

Δεν το ένοιαζε πόσο πονούσαν οι φτυαριές με το χώμα που έπεφταν στην πλάτη του, ή πόσο απελπιστική φαινόταν η κατάσταση…

Το γέρικο Μουλάρι πολέμησε τον πανικό του και απλά συνέχιζε ναΤΙΝΑΖΕΙ ΤΟ ΧΩΜΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΠΙΟ ΨΗΛΑ!

Έτσι, δεν άργησε το γέρικο μουλάρι καταβεβλημένο και εξουθενωμένο, να βγει από το στόμιο του πηγαδιού θριαμβευτικά!!! Αυτό που φάνηκε πως θα το έθαβε, ουσιαστικά το βοήθησε… και όλο αυτό συνέβη επειδή διαχειρίστηκε τις αντιξοότητες με σωστό τρόπο.

Γι’ αυτό… ΚΑΝΕ ΣΗΜΕΡΑ αυτό που οι άλλοι δε θέλουν, για να μπορείς να κάνεις αύριο αυτό που οι άλλοι δε θα μπορούν…

Εμπιστέψου  την προσωπική σου δύναμη, άσχετα αν νομίζεις ότι αυτή είναι μικρή ή τεράστια…

Γιατί, στο τέλος, αυτό για το οποίο μετανιώνουμε περισσότερο είναι οι προσπάθειες τις οποίες ποτέ δεν κάναμε!!