Πατέρας πουλάει το νεφρό του για να παρέχει φαγητό στο παιδί του

Κόμπο στο στομάχι προκαλεί η κραυγή απελπισίας ενός νεαρού οικογενειάρχη από την Καλαμάτα, που δηλώνει ικανός να βγάλει στο σφυρί το νεφρό του, προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην στη μονάκριβη κόρη του.

Η συγκλονιστική περίπτωση του 32χρονου Καλαματιανού, που καταδεικνύει την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει ορισμένες οικογένειες, είναι η δεύτερη σε διάστημα μόλις πέντε ημερών. Είχε προηγηθεί ο Ηρακλειώτης Σ.Α., ο οποίος, επίσης, είχε δηλώσει πρόθυμος να πουλήσει το νεφρό του, για να ζήσει την οικογένειά του.

«Σκέφτομαι να πουλήσω το νεφρό μου, για να ζήσω», λέει και ο 32χρονος Καλαματιανός, απευθύνοντας έκκληση για βοήθεια, προκειμένου η οικογένειά του να μην βρεθεί στο δρόμο. Η 25χρονη σύζυγός του μίλησε στην «Espresso» και αποκάλυψε το δράμα που βιώνουν. «Είναι φορές που δεν έχουμε να φάμε, που η κόρη μας, τεσσάρων ετών, ζητάει κάτι να βάλει στο στόμα της και δεν έχουμε τη δυνατότητα να της το προσφέρουμε. Είμαστε σε απελπιστική κατάσταση», είναι τα λόγια της νεαρής μητέρας, η οποία αναφέρει ότι αδυνατεί να δουλέψει, λόγω προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια, ενώ ο άνδρας της είναι χρόνια άνεργος: «Ζούμε σε ένα μικρό διαμέρισμα, στο οποίο δίνουμε νοίκι 200 ευρώ. Ήδη, χρωστάμε τρία και η ιδιοκτήτρια σε λίγο θα μας κάνει έξωση. Χρωστάμε ακόμη φως και νερό. Ο άντρας μου παλιότερα έκανε κάτι μεροκάματα σε αγροτικές εργασίες, είχε δουλέψει κι ένα διάστημα στο δήμο, αλλά πλέον δεν υπάρχει δουλειά. Έχουμε περάσει μέρες νηστικοί. Στέλνω το παιδί στον παιδικό σταθμό δίχως κολατσιό και-δόξα τω Θεώ-της προσφέρουν εκεί φαγητό.

Όταν την ακούς, όμως, στο σπίτι να λέει ότι πεινάει και να μην μπορείς να της δώσεις φαγητό, τι κάνεις;», περιγράφει με φωνή που κομπιάζει. Κάποιοι συγγενείς και γνωστοί οι οποίοι τους στήριζαν οικονομικά, τώρα τα βγάζουν πέρα με δυσκολία και δεν μπορούν να συνεχίσουν: «Γι’ αυτόν το λόγο, ο άνδρας μου έφτασε στο σημείο να δημοσιοποιήσει το θέμα, προσφέροντας το νεφρό του. Ντρέπεται γι’ αυτό, αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή. Το παιδί δεν έχει τα βασικά. Ένα γάλα, ένα κουλούρι. Κάνουμε έκκληση για μία δουλειά ή έστω κάποιος να μας βοηθήσει, προσφέροντάς μας ρούχα ή κουβέρτες, γιατί περνάμε πολύ δύσκολα».

Πηγή: Espresso