Πέντε Λεπτά Ευτυχίας

Δεν είναι μια ζωή χωρίς προκλήσεις, απώλειες, ρίσκο, απογοήτευση ή θλίψη. Η ζωή τα περιλαμβάνει όλα αυτά μα προσφέρει πολλά περισσότερα αν πραγματικά το επιθυμούμε και είμαστε πρόθυμοι να τα απελευθερώσουμε στις ζωές μας.

Έρχεται αναπάντεχα σαν κύμα που φουσκώνει και δημιουργεί δυνατές αναμνήσεις για το ότι είμαστε ζωντανοί και άνθρωποι σε έναν πανέμορφο και γεμάτο αγάπη κόσμο.

Όταν αποκτήσεις ίδια γνώση περί αυτού δεν μπορείς ποτέ να το «ξεμάθεις». Το κεντρικό νευρικό σου σύστημα δημιουργεί νέες συνδέσεις και δημιουργεί καινούργια μοτίβα. Μπορείς να πας εκεί όσο συχνά το επιθυμείς. Είναι δικό σου για πάντα. Δεν έχει σημασία τι πιστεύει ο υπόλοιπος κόσμος ή αν η ομορφιά και η αγάπη φαίνονται να είναι σε έλλειψη. Είναι ο δικός σου ο κόσμος που είναι αληθινός. Η δική σου ζωή που έχει σημασία. Η δική σου ευτυχία που μετράει. Η διεκδίκηση της ευτυχίας είναι πραγματικά το μόνο μέσο με το οποίο υπάρχει πιθανότητα ο υπόλοιπος κόσμος να αλλάξει.Ακολουθούν μόλις πέντε λεπτά ευτυχίας και τα υλικά που την συνθέτουν.

1. Θαυμασμός

Η λιμνούλα είχε παγώσει κατά τη διάρκεια της νύχτας. Εκείνο το πρωί, μια λεπτή πούδρα χιονιού παρασυρόταν πάνω στην σκληρή θολή επιφάνεια της και τότε ήταν που το παρατήρησα: Το νερό είχε παγώσει σε μικρές κυματιστές κορυφές όπως εκείνες στον ουρανίσκο μας ή στην άμμο κάτω από το νερό. Σταμάτησα αυτό που έκανα και το κοιτούσα. Και μετά συνέχισα να κοιτάω. Εκείνη τη στιγμή αναρωτήθηκα πότε έγινε το νερό πάγος. Πότε το υγρό έγινε στερεό. Πότε δημιουργήθηκαν και συγκεντρώθηκαν και στροβιλίστηκαν οι κρύσταλλοι για να ακινητοποιηθούν από τον αέρα καθώς υψώνονταν.

2. Παράδοση

Το πρώτο πρωινό φως φώτιζε το παράθυρο, αλλά σχεδόν τίποτε άλλο στο δωμάτιο. Είχα μόλις ολοκληρώσει το πλύσιμο του άντρα μου από μια λεκάνη με ζεστό, αρωματισμένο με λεβάντα, νερό και είχα βάλει μια καθαρή ρόμπα. Τότε η αναπνοή του σταμάτησε. Σκαρφάλωσα στο κρεβάτι του νοσοκομείου μαζί του και κούρνιασα δίπλα σε αυτό το γνώριμο κορμί όπως είχα κάνει για πάνω από είκοσι χρόνια. Ο πόνος είχε πια τελειώσει. Γλυκιά λύτρωση. Εκείνη τη στιγμή η ευγνωμοσύνη μου ήταν μεγαλύτερη από τη θλίψη μου. Ήμασταν δεμένοι στην αγάπη και στη γαλήνη.

3. Δέος

Το πρωί που γεννήθηκε ο γιος μου περπατούσα στον διάδρομο. Η νοσοκόμα είχε πάρει το μωρό μου στον θάλαμο ως μέρος της προβλεπόμενης διαδικασίας. Από το πιο απομακρυσμένο σημείο του διαδρόμου τον άκουσα να κλαίει και έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα να με πάνε τα επιλόχεια πόδια μου. Όπως το περίμενα ήταν εκεί, ανάμεσα σε πλήθος σειρών διάφανων πλαστικών καλαθιών, σφιχτά τυλιγμένος και έκλαιγε. Και τότε με δέος συνειδητοποίησα πως είχα μόλις αναγνωρίσει μια φωνή που δεν είχα ξανακούσει ποτέ μου.

4. Ενότητα

Βυθισμένη μέχρι να φτάσουν τα μάτια μου ακριβώς πάνω από την επιφάνεια, αφομοίωνα την έκταση του καθάριου, διάφανου νερού που συμπυκνωνόταν στο χρώμα του ζαφειριού καθώς απλωνόταν προς τον ορίζοντα. Γύρισα μέχρι που επέπλεα άκοπα στη θάλασσα, ανάλαφρη μέσα σε μια ζεστή, αλμυρή μήτρα. Τα γέλια και τα παιχνιδιάρικα καλέσματα από την παραλία σίγασαν. Εγώ, ένα άρτιο στοιχείο της ζωής, έπλεα παλμικά ακουμπώντας ελαφρά τις πέτρες και την άμμο που κυλούσαν με τους ίδιους ρυθμούς με τη θάλασσα σιωπηλά και αέναα κάτω από το σώμα μου.

photo: Marilyn Harding

5. Ευγνωμοσύνη

Κάθε φορά που το ακούω νιώθω ένα σκίρτημα στην καρδιά μου. Δεν είναι ένα ρωμαλέο γέλιο ως αντίδραση σ’ ένα αστείο, αλλά το αυθόρμητο, απροετοίμαστο, ταχύ γέλιο μιας αθώας απόλαυσης. Περισσότερο σαν κάγχασμα. Είναι ένας ήχος τόσο γλυκός και οικείος σε εμένα όσο το φιλί ή το χάδι του. Είναι ο ήχος της ευτυχίας – της δικής του ευτυχίας – και είναι τόσο πολύτιμο για εμένα όσο οποιοσδήποτε θησαυρός που θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Με κάνει να χαμογελάω παρ’ όλο που δεν έχω ακούσει πάντα αυτό που ενέπνευσε την αυθόρμητη αυτή αντίδραση. Είμαι και εγώ χαρούμενη. Είμαι ευγνώμων που είμαι εγώ αυτή που είναι εδώ για να τ’ ακούσει.

Με τον έξω κόσμο ως δάσκαλό μας μάθαμε να είμαστε δυστυχισμένοι. Δεν γεννηθήκαμε έτσι. Στα συνώνυμά μου για την ευτυχία περιλαμβάνονται επίσης η χαρά, η τέρψη, η ευδαιμονία, η διασκέδαση, ο ενθουσιασμός, η απόλαυση, η δημιουργικότητα, η ελευθερία, η καλοσύνη, η εκτίμηση, η αφοσίωση, η αποδοχή, η ειλικρίνεια, η αυθεντικότητα και η ευλάβεια. Με αυτές τις αναφορές υπάρχουν τόσες ευκαιρίες για ευτυχία σε μια οποιαδήποτε ώρα, ανεξάρτητα από το ποιες είναι οι συνθήκες σου. Δεν μπορείς να την αισθανθείς; Κοίτα ψηλά.

Άσε τον ουρανό με την όποια του διάθεση του μπλε ή του γκρι ή του ατέρμονου σκοταδιού να σε κοιτάξει και εκείνος.

Νιώσε την νόμιμη θέση σου στον πλανήτη. Άσε ανοιχτή την καρδιά σου και θυμήσου πως η φυσική σου κατάσταση είναι η ευτυχία. Αυτήν την στιγμή. Αυτό το λεπτό.Με αγάπη…