Rocky Horror Story @ Rex
Κωνσταντίνος Ασπιώτης. Ακαταμάχητη ερμηνευτική γοητεία. Ράβει στο πετσί του το ρόλο και στρέφει αβίαστα επάνω του, όλους τους προβολείς από την αυλαία έως την υπόκλιση. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος μετά το περσινό «Cabaret» καταπιάνεται για δεύτερη φορά, αλλά με μεγαλύτερη επιτυχία, με ένα διεθνές μιούζικαλ. Το εκκεντρικό Rocky Horror Show του Richard O’Brien μεταφέρεται στην σκηνή του Rex έντονο και ουσιώδες αλλά άτολμο ως προς την διαδραστική του ικανότητα.
Ο βρετανός Ο’Brien, έγραψε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ένα μιούζικαλ φόρο τιμής στις «δεύτερες» ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Γρήγορα το έργο αποδείχθηκε επιτυχία. Broadway, West End, υποψηφιότητα Tony, δεκάδες ανεβάσματα ανά τον κόσμο. Μαγιά των παραστάσεων η goth αισθητική, η rock n roll μουσική επένδυση και η πλήρης απενοχοποίηση της σεξουαλικότητας.
Κατά τη διάρκεια μιας νύχτας χωρίς φεγγάρι αλλά με καταρρακτώδη βροχή, ένα νεαρό και καθωσπρέπει ζευγάρι η Τζάνετ και ο Μπράντ, αναζητούν βοήθεια στον πύργο ενός εξωγήινου τραβεστί επιστήμονα, όταν χαλάει το αυτοκίνητο τους. Ο Δρ. Frank που τους υποδέχεται έχει μόλις ολοκληρώσει το τελειότερο πείραμα του. Ο Rocky, ένας νεαρός με «αδωνικές» αναλογίες είναι το λαμπρό του κατασκεύασμα, από τα μέλη ενός άνδρα που αγνοείται εδώ και μέρες. Μια σύζυγος και δυο μυστηριώδη αδέλφια σε ρόλο υπηρετικού προσωπικού που διψούν για ερωτική ικανοποίηση συμπληρώνουν τους βασικούς ήρωες. Η παράσταση του Ρήγου εκπέμπει νεανική ζωντάνια, χορευτικό ρυθμό και διάχυτο σεξαπίλ. Παίζει ηδονικά με την έννοια της ερωτικής ικανοποίησης και της σεξουαλικής ελευθερίας. Όχι χυδαία κι ούτε υπέρμετρα θορυβώδη. Σκηνοθετική επιτυχία μια τέτοια εξισορρόπηση όταν τα υλικά του έργου φλερτάρουν με την ιλιγγιώδη υπερβολή. Ευτυχής συγκυρία και ο θίασος της παράστασης. Μια ομάδα νέων και ταλαντούχων στην πλειοψηφία τους ηθοποιών ζωντανεύουν και αποδίδουν τους πιο αμφιλεγόμενους -ίσως- χαρακτήρες που έχουν ερμηνεύσει. Πέρα από τον υποδειγματικό Ασπιώτη (Δρ. Frank), η Βασιλική Τρουφάκου γοητεύει στο ρόλο της σκοτεινής θελκτικής υπηρέτριας από τον πλανήτη Τρανσεξουάλ ενώ η Νάντια Μπουλέ (Τζάνετ) επιβεβαιώνει ξανά το ερμηνευτικό της τάλαντο. Ο Νάσος Παπαργυρόπουλος (Rocky), o Μάξιμος Μουμούρης (Μπράντ) και ο Κλέωνας Γρηγοριάδης ενισχύουν την δυνατή ερμηνευτική ομάδα. Στα τεχνικά σημεία, ενδιαφέρουσα η δουλειά του Γιώργου Σεγρεδάκη που επιμελήθηκε τα κοστούμια αλλά και του Σάκη Μπιρμπίλη στον σχεδιασμό των φωτισμών. Στον αντίποδα υπάρχουν και σημεία που δεν απογειώνουν το αποτέλεσμα. Λιγότερο το γεγονός των άτολμων χορογραφιών από έναν σκηνοθέτη-χορογράφο και περισσότερο η έλλειψη της διάδρασης. Μια παράσταση που καλλιεργεί το στοιχείο αυτό και δημιουργεί τις συνθήκες για να το προβάλλει, μένει σε δυο – τρία αμήχανα ευρήματα που με δειλία εκτελούνται. Εδώ μιλάμε όμως για ένα Rocky Horror Show!