Σόφη Παππά: ”Ζώ το απόλυτο με τα τραγούδια μου που αγαπάει ο κόσμος και ευχαριστώ τον Θεό”

Μας υποδέχτηκε στο σπίτι της γεμάτη από πλατίνα. Η Σόφη Παππά η στιχουργός που όλη η Ελλάδα έχει κλάψει, έχει τραγουδήσει και έχει αγαπήσει με τα τραγούδια της, μας αποκαλύπτει όλα αυτά που δεν ξέρουμε.

Την εφηβεία της τον έρωτα, το τραγούδι την επιτυχία να τραγουδάει δίπλα στον Βοσκοπούλο και να τραγουδάει εκείνος τραγούδι της. Τον θάνατο του άντρα της που την λύγισε, την ομορφιά του να είσαι γιαγιά αλλά και το νέο της τραγούδι που θα συζητηθεί για ακόμα μια φορά.

Απολαύστε την !!

Ας ξεκινήσουμε από την εποχή που ήσουν ένα κοριτσάκι που τραγουδούσε. Είσαι ακόμα εκείνο το κοριτσάκι;
Τελείως. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό. Και στο χαρακτήρα και στην σκέψη.

Τι θυμάσαι από εκείνα τα χρόνια; Την αντίδραση του μπαμπά;
Στην τελευταία τάξη του εξατάξιου γυμνασίου, τραγουδούσα στο Αριγκάτο στη Θεσσαλονίκη, κρυφά από τον μπαμπά. Τότε ήταν το πιο καυτό μαγαζί της Θεσσαλονίκης. Είχα πάει με μια παρέα ήρθε ο ιδιοκτήτης και μου πρότεινε να λέω μερικά τραγούδια στο ξεκίνημα του προγράμματος.

Ήθελες να γίνεις τραγουδίστρια;
Ναι. Πήγαινα στο Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Τραγουδούσα τότε με τον Σπάθη και κάναμε συναυλίες σε όλη την βόρεια Ελλάδα. Τραγουδούσα πολύ Βίκυ Λέανδρος και πολλά φεστιβαλικά τραγούδια.

Ήσουν λίγο πιο κουλτουριάρα.
Ναι. Εκεί ήρθε ο πρώτος έρωτας που με σημάδεψε πολύ. Έχω μια θεωρία που λέει ότι τελικά στην μετέπειτα ζωή μας, κυνηγάμε το κομμάτι που συμπληρώνει το παζλ του πρώτου μας έρωτα. Στις υπόλοιπες σχέσεις μου, έβρισκα κομμάτια από αυτόν, τον πρώτο μεγάλο μου έρωτα. Ο άντρας μου ήταν το κομμάτι που τέλειωσε το παζλ αυτής της πρώτης αγάπης. Είναι ο άντρας της ζωής μου και γι’ αυτό τον παντρεύτηκα κι έκανα και το παιδί μου μαζί του.

Τι άλλαξε σε σένα με αυτόν τον μεγάλο έρωτα;
Αντιλήφθηκα τον δαίδαλο του έρωτα. Δεν έχει ξέφωτο. Ο πόνος του είναι συνεχής, αδιάκοπος, γλυκός, βαθύς. Κολυμπάς στα βαθιά από την αρχή. Ανακάλυψα μέσα μου τη γυναίκα, την αγάπη, τα συναισθήματα. Δεν είχα μπει ακόμα στο γράψιμο.

Στο γράψιμο πώς μπαίνεις;
Στην Αθήνα πια, στις πρόβες γράφω για να περνά η ώρα και ανακαλύπτω ότι όταν γράφω κάτι, εκτονώνομαι. Είμαι άτομο που δεν μιλάω εύκολα στους γύρω μου για το πρόβλημά μου. Έχω μια εσωστρέφεια και θέλω να μοιράζομαι τη χαρά μου. Όχι τη λύπη.

Πώς αισθάνεσαι που όλη η Ελλάδα τραγουδάει τραγούδια σου;
Ευτυχία. Οι καλλιτέχνες είμαστε τυχεροί. Έχουμε ένα παράθυρο, μια διέξοδο.

Πώς θα περιέγραφες με δυο λέξεις το γεγονός ότι όλη η Ελλάδα νιώθει συναισθήματα έρωτα ,καψούρας, πόνου, αγάπης, χαράς, λύπης τραγουδώντας τα τραγούδια που έγραψες ζώντας τέτοια συναισθήματα;
Το απόλυτο. Αγγίζω τον Θεό. Έχω κλείσει τα μάτια και λέω ευχαριστώ.

Οι μεγαλύτεροι τραγουδιστές μας έχουν πει τραγούδια σου. Πώς αισθάνεσαι;
Είναι μαγικό. Δεν το είχα φανταστεί ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα.

Ποιος είναι αυτός που έχει αγγίξει πιο πολύ την ψυχή σου;
Τα τραγούδια προέκυπταν μέσα από συνεργασίες, κι έχω ζήσει πάρα πολλά με τον Τόλη Βοσκόπουλο. Μου έσωσε το χέρι του, πρώτα σαν τραγουδίστρια. Ήμουν στα Αστέρια της Βουλιαγμένης. Τραγουδούσα με τον Κώστα Κλάβα.

Ένα βράδυ, ένα γκαρσόνι, μου λέει ότι με θέλει κάποιος στο συρματόπλεγμα. Πηγαίνω και ήταν ο Βοσκόπουλος με σορτς. Κόντεψα να λιποθυμήσω. Μου πρότεινε να είμαι μαζί τους την επόμενη σεζόν. Μου είπε πως τους είχα κάνει εντύπωση. Τραγουδούσα τότε την «Σκλάβα», ένα τραγούδι του Κώστα Κλάβα. Βιαζόταν να φάνε με την Μαρινέλλα για να έρθουν να ακούσουν την μικρή όπως με αποκαλούσαν. Έτσι βγήκα στις μεγάλες πίστες.

Πώς ξεκίνησες να δίνεις τραγούδια στον Βοσκόπουλο;
Σαν στιχουργός ξεκίνησα με Χατζηνάσιο-Μαρινέλλα. Πήρα τότε μια αγκαλιά στίχους, χωρίς μουσική και του τα πήγα. Μου είπε πως αυτά που έγραφα ήταν προικιά. Ο στίχος σου είναι από αυτούς που αντέχουν στο χρόνο.

Καρμικό θα έλεγα. Και ποιο τραγούδι είπε;
Το «Κι έλεγες». Κι έγινε τεράστια επιτυχία.

Πώς ένιωσες που ξαφνικά, το κοριτσάκι που τραγουδάει πίσω, είναι αυτή που έχει γράψει το μεγαλύτερο σουξέ της εποχής του Τόλη Βοσκόπουλου.
Υπέροχα. Βέβαια, η νύχτα είναι τέτοια που δεν σε αφήνει να πάρεις και πολύ τα πάνω σου. Βέβαια μετά συνεργάστηκα και με τον Διονυσίου. Τραγουδούσαμε στην Νεράιδα.

Είχες μια αξιοπρεπέστατη θέση, δίπλα σε μεγάλα ονόματα.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν καταλάβαινα και πολύ. Η διαχρονικότητα ενός τραγουδιού, φαίνεται με τα χρόνια. Ακόμα και οικονομικά, δεν είχα τις ανάλογες απολαβές. Δεν άλλαξε η ζωή μου.

Ποιο ήταν αυτό που σου την άλλαξε; Υπάρχει τραγούδι που σου άλλαξε τη ζωή;
Ένιωσα υπέροχα μετά το «Τρένο», γιατί μετά από μακρόχρονη σιωπή λόγω γάμου και παιδιού ένιωσα την αγάπη του κόσμου. Ήμουν ικανοποιημένη οικονομικά σαν στιχουργός, αλλά αυτή την αγάπη δεν την είχα νιώσει. Το δεύτερο πρόσωπο που έχω στην καρδιά μου, είναι η Άννα. Μέχρι τότε, έγραφα τραγούδια για μεγάλους τραγουδιστές, αλλά η Άννα, με το τρένο, με απογείωσε και δέχθηκα την αγάπη του κόσμου. Με την Άννα που είναι μέσα στην νεολαία, πήγαμε και στα MAD. Πήραμε 7 βραβεία. Αλλά, η μεγαλύτερη δικαίωση, ήταν όταν οι μεγαλύτεροι συνθέτες της χώρας μου, Σπανός, Πλέσσας, Κατσαρός, μου δώσανε το βραβείο στίχου. Τη στιγμή που ευχαριστούσα τους μεγαλύτερους στιχουργούς της χώρας, ακούστηκε από κάτω η φωνή του ηθοποιού Κώστα Καρρά που είπε «Είσαι κι εσύ ανάμεσά τους». Εκεί, ευχαρίστησα τον Θεό. Το τρένο μου έδωσε το λίγο παραπάνω.

Πώς το έγραψες αυτό το τραγούδι;
Επειδή η πρώτη μου αγάπη ήταν Θεσσαλονίκη κι εγώ εδώ, πάντα είχαμε το σκηνικό να κυνηγάω ένα τρένο.
Έχει τον τρομερό στίχο «Αν μπορούσα τη ζωή σε μια στιγμή να την αλλάξω». Αυτό σημαίνει ότι αυτό το τραγούδι το είχες γράψει καιρό πριν.

Ήταν πολλά χρόνια σε συρτάρι. Το είχα δείξει στον Ρέμο, αλλά μου είπε ότι δεν έφτασε ποτέ στα χέρια του. Το είπε ο Δημήτρης Κόκκοτας, το είπαν πολλοί, αλλά με την Άννα είπα πως αυτή την ερμηνεία ήθελα.

Σταμάτησες να τραγουδάς και συνέχισες μόνο σαν στιχουργός, λόγω γάμου και οικογένειας. Ήταν δική σου απόφαση;

Ναι, γιατί παντρεύτηκα έναν πολύ ενδιαφέροντα άντρα, όμορφο άνθρωπο και εμφανισιακά, αλλά και σαν χαρακτήρα. Είναι θεότρελος και ίσως αυτό με έκανε να τον αγαπήσω. Πολλές φορές μας ρώτησαν πώς ταιριάζουμε. Εκείνος ένας σίφουνας κι εγώ εσωστρεφής και χαμηλών τόνων.
Η αδελφή του μου είπε πως με είχε δει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που έπαιρνα το βραβείο, είχε μείνει και της είπε να θυμάται το όνομά μου. Ο Κώστας μου ήρθε στη Νεράιδα, κι ενώ δεν επιτρεπόταν να έρθει κανένας στα καμαρίνια, έδωσε κάτι στον μαιτρ και μπήκε στον διάδρομο που περιμέναμε να βγούμε στη σκηνή. Ήρθε καταπάνω μου και μου είπε «Εσένα θα σε παντρευτώ».

Τελικά όμως, τον παντρεύτηκες. Πόσο άλλαξε η ζωή σου;

Δεν μας μαθαίνουν να είμαστε σύζυγοι ή γονείς. Το βιώνεις και αντιδράς ανάλογα και με τα δικά σου βιώματα. Τον άντρα που έχω δίπλα μου, θέλω να τον θαυμάζω. Να τον αγαπάω μέσα από θαυμασμό. Έκανα λοιπόν μερικά βήματα πίσω στη δουλειά, γιατί ήθελα να έχω έναν γερό γάμο, κι έβλεπα ότι λόγω της δουλειάς μου δεν ήταν και τόσο χαρούμενος. Αυτό δε σημαίνει πως υπέφερα λόγω των υποχωρήσεών μου. Μου αρέσει το σπίτι. Είμαι σπιτόγατα. Ζω την έγγαμη ζωή μου με τα όλα της. Με όλα όσα έχει ένας γάμος, κι η ομορφιά είναι στο ότι αυτό το οικοδόμημα αντέχει. Η νίκη δεν είναι σε έναν χλιαρό γάμο, αλλά στο να τα ζήσεις όλα έντονα και να βγεις νικητής.

Έφυγε από τη ζωή ξαφνικά. Τι αλλάζει στη ζωή σου;
Ήρθαν τα πάνω κάτω. Γεμάτος ζωή. Ανακοπή καρδιάς. Δεν ήταν και τόσο απρόσμενο, του είχαν χτυπήσει καμπανάκια, αλλά ήταν τόσο τρελός που δεν δεχόταν να αλλάξει ρυθμούς. Έκανε το ακριβώς αντίθετο κι έφυγε ξαφνικά, όπως το ήθελε.

Δύσκολο για σένα και το παιδί.
Πολύ δύσκολο, αλλά τώρα, 7 χρόνια μετά, μπορώ να το φιλοσοφήσω και να πω πως αυτό που έκανε ήταν μεγάλη μαγκιά.

Σου πήρε χρόνο να το ξεπεράσεις.
Τελικά ναι. Ένιωσα μεγάλο θυμό κι έβρισα τον κόσμο στο νεκροταφείο, γιατί δεν ήθελα να δεχθώ ότι είναι εκεί κάτω. Εκ των υστέρων δεν έκανα τα 40 τα 50 και όλα αυτά. Αρνήθηκα να ξαναπάω εκεί. Δεν ξέρω τι έχουν κάνει. Κι όταν το είπα στον γιατρό, μου απάντησε πως πρέπει να κάνω αυτό που δεν θα με ωθήσει στα χάπια. Τον θρήνησα μέσα από τα γραπτά μου, αλλά αυτά δεν θα βγουν.
Τώρα, θα ήθελες να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου; Να έχεις μια συντροφικότητα;
Όχι.

Δεν φοβάσαι τη μοναξιά;
Όχι. Δεν είμαι μόνη. Δεν διανοούμαι έναν άλλο άντρα δίπλα μου. Μου το είχε δώσει κι εκείνος σαν ευχή και σαν κατάρα. Δεν το χρειάζομαι. Είμαι ενεργητικός άνθρωπος και κάνω πράγματα. Παίρνω τα πινέλα μου και κάνω πίνακες, γράφω βιβλία, τραγούδια. Έγραψα κι έναν θεατρικό μονόλογο. Και τώρα ξυπνάω και την τραγουδίστρια.
Μόλις κυκλοφόρησε ένα κομμάτι μου με Τίτλο ‘’Να απαγορευτεί το όνομα σου’’ Εύχομαι να το αγαπήσει ο κόσμος και εγώ μέσα από αυτό να ξανακανω αυτό που αγαπώ.

Τι είναι αυτό που δεν έχεις πραγματοποιήσει και θα ήθελες να πραγματοποιήσεις; Έχω απέναντί μου ,έναν άνθρωπο γεμάτο απ’ όλα.

Η ευχή μου είναι, πάντα, να βάζω στόχο για το αύριο. Αυτό να μη σταματάει ποτέ. Την ζωή την έχω πάρει σαν ένα παιχνίδι. Δεν είναι να κερδίσω το παιχνίδι, αλλά να παίξω.
Τον φοβάσαι τον χρόνο;

Προς το παρόν όχι. Δεν έχει μπει ακόμα ο χρόνος απέναντί μου και να νιώσω ότι πρέπει να τον παλέψω. Δεν θα πάω στον καθρέφτη να με ψάξω, γιατί με αρέσω.

Αυτό δείχνει αυτοπεποίθηση. Πού οφείλεται αυτό;

Ίσως στο ότι έχω άλλα πράγματα ν’ ασχοληθώ. Η μαμά μου έλεγε. «Αν βγεις έξω και σε σφυρίξει κάποιος από ένα φορτηγό, μη ξαναβάλεις αυτό που φορούσες. Κάτι έκανες λάθος.» Την ρώτησα να μου το εξηγήσει και μου απάντησε πως του έδωσα λάθος μήνυμα. Γι’ αυτό κι εγώ, στην καθημερινότητά μου, κυκλοφορώ πάντα άβαφη.

Θέλω να κλείσω τη συνέντευξη με έναν στίχο δικό σου. Όποιον θες. Έναν στίχο που είναι η Σόφη.
Να απαγορευτεί το όνομα σου Να απαγορευτεί το άρωμα σου ..

H φωτογράφηση έγινε σπίτι της από τον Γιάννη Γκογκόπουλο

Το νέο της τραγούδι ήδη κυκλοφορεί Ακούστε το εδώ πρώτοι !!