“Στη ζωή μου δεν υπήρξα ποντίκι…”
Η Βάσια Παναγοπούλου έχει την εικόνα μίας γυναίκας δυναμικής που καταφέρνει να στέκεται στα πόδια της. Όμως η αλήθεια είναι διαφορετική. Η ηθοποιός μπορεί να είναι μία ευτυχισμένη μητέρα όμως βαθιά μέσα της έχει την πληγή από το θάνατο του πατέρα της στα 10 της χρόνια και τον πρόσφατο χαμό της μητέρας της.
Η Βάσια Παναγοπούλου έχει την εικόνα μίας γυναίκας δυναμικής που καταφέρνει να στέκεται στα πόδια της. Όμως η αλήθεια είναι διαφορετική. Η ηθοποιός μπορεί να είναι μία ευτυχισμένη μητέρα όμως βαθιά μέσα της έχει την πληγή από το θάνατο του πατέρα της στα 10 της χρόνια και τον πρόσφατο χαμό της μητέρας της.
Η Βάσια Παναγοπούλου έχει την εικόνα μίας γυναίκας δυναμικής που καταφέρνει να στέκεται στα πόδια της. Όμως η αλήθεια είναι διαφορετική. Η ηθοποιός μπορεί να είναι μία ευτυχισμένη μητέρα όμως βαθιά μέσα της έχει την πληγή από το θάνατο του πατέρα της στα 10 της χρόνια και τον πρόσφατο χαμό της μητέρας της.
Η Βάσια Παναγοπούλου έχει την εικόνα μίας γυναίκας δυναμικής που καταφέρνει να στέκεται στα πόδια της. Όμως η αλήθεια είναι διαφορετική. Η ηθοποιός μπορεί να είναι μία ευτυχισμένη μητέρα όμως βαθιά μέσα της έχει την πληγή από το θάνατο του πατέρα της στα 10 της χρόνια και τον πρόσφατο χαμό της μητέρας της.
Η Βάσια Παναγοπούλου μίλησε στο περιοδικό PEOPLE για όλα όσα τη θυμώνουν. «Είμαι χορτάτη! Μου έγινε πρόταση από κεντρικό θέατρο και δεν το έκανα. Θα μπορούσα άνετα να ικανοποιήσω τη ματαιοδοξία μου και να έλεγα «ναι». (…) Στη ζωή μου δεν επέλεξα ποτέ να είμαι ποντίκι, γιατί είναι κάτι σκοτεινό. Ήθελα η ζωή μου να είναι στο φως με την πραγματική και ουσιαστική έννοια».
Η ηθοποιός εξομολογείται και τι είναι αυτό που τη βαραίνει από το παρελθόν. «Στα 10 μου έχασα τον μπαμπά μου, κι αυτό σηματοδότησε μια τεράστια αλλαγή ζωής για μένα. Φύγαμε με τη μητέρα μου και την αδελφή μου από τη Μυτιλήνη, όπου γεννήθηκα και ήρθαμε στην Αθήνα.(…) Ο θάνατος του πατέρα μου στην παιδική μου ηλικία ήταν σαρωτικός. Με πονάει πολύ ακόμη».