Συγκλονίζει η Ματθίλδη Μαγγίρα: «Είχε μείνει ένας σκελετός με πέτσα, όταν “έφυγε” θεώρησα ότι λυτρώθηκε»
Συνέντευξη στην εφημερίδα On Time παραχώρησε η Ματθίλδη Μαγγίρα, μιλώντας με ειλικρίνεια για τη βαθιά πληγή που της άφησε η απώλεια της μητέρας της πριν από τρία χρόνια.
Σε ερώτηση για τη μεγαλύτερη προσωπική της δοκιμασία, η γνωστή ηθοποιός και παρουσιάστρια απάντησε: «Ο θάνατος της μητέρας μου πριν από τρία χρόνια. Ήταν ένα “ταξίδι” που στην ουσία μας προετοίμασε όλους γιατί, καθώς η μαμά μου έμπαινε σιγά σιγά στην άνοια, το βιώσαμε όλο αυτό. Δηλαδή, την πένθησα τη μαμά μου πριν φύγει το σώμα της!»
Η Ματθίλδη Μαγγίρα περιέγραψε το δύσκολο μονοπάτι που κλήθηκε να διανύσει, αναφέροντας ότι όταν ήρθε η στιγμή της απώλειας, η μητέρα της βρισκόταν σε κατάσταση που δεν επικοινωνούσε πια: «Όταν ήρθε η ώρα κι έφυγε -η οποία δεν επικοινωνούσε πια, είχε μείνει ένας σκελετός με πέτσα, σαν φάντασμα- θεώρησα ότι λυτρώθηκε, ελευθερώθηκε. Δεν έπαψε να πονάει αυτό, γιατί η απουσία, η έλλειψη είναι ο πόνος, αλλά δεν ήταν ξαφνικό για εμάς.»
Με έντονη συναισθηματική φόρτιση, η καλλιτέχνις μίλησε για το πώς έζησε την άνοια της μητέρας της και την αλλαγή στη μεταξύ τους σχέση: «Είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο “ταξίδι” γιατί βλέπεις έναν άνθρωπο που τον ξέρεις καλά και τον αγαπάς πολύ να μη σε αναγνωρίζει καν κάποιες στιγμές. Όμως, τη μαμά μου την έβλεπα πλέον σαν να ήταν ένα δίχρονο παιδάκι. Έτσι την αντιμετώπιζα.»
Η Ματθίλδη Μαγγίρα αφηγήθηκε και ένα χαρακτηριστικό περιστατικό που αποτυπώνει με συγκλονιστικό τρόπο τη νέα πραγματικότητα που είχε διαμορφωθεί: «Έπλενα πιάτα και μου έλεγε: “Εσείς είστε καινούρια εδώ; Πότε πιάσατε δουλειά; Πώς σας φαίνεται;” Της έλεγα: “Σήμερα… μου φαίνεται πάρα πολύ ωραία.” Έπαιζα… το έργο της. Δεν το αναιρούσα για να θυμώνει ή να νιώθει ότι δεν την καταλαβαίνω. Δηλαδή, ακόμα κι αυτό που έκανα είναι μία μορφή επικοινωνίας. Της το έδινα.»