Τα τραγούδια της χθεσινής μέρας

“Τα τραγούδια της χτεσινής μέρας είναι λίγο – πολύ η ηρωική μας μοναξιά που αλλάζει συνοικία, διαβατήριο και πρόσωπο κάθε τόσο. Είναι κάτι μεταξύ βάρδιας φαντάρου, ερωτευμένου και φεγγαριού. Τα τραγούδια αυτά είναι μουσικά σχέδια για λυπημένους ή ακόμη παλιοκαιρίστικες φωτογραφίες.


“Τα τραγούδια της χτεσινής μέρας είναι λίγο – πολύ η ηρωική μας μοναξιά που αλλάζει συνοικία, διαβατήριο και πρόσωπο κάθε τόσο. Είναι κάτι μεταξύ βάρδιας φαντάρου, ερωτευμένου και φεγγαριού. Τα τραγούδια αυτά είναι μουσικά σχέδια για λυπημένους ή ακόμη παλιοκαιρίστικες φωτογραφίες.

“Τα τραγούδια της χτεσινής μέρας είναι λίγο – πολύ η ηρωική μας μοναξιά που αλλάζει συνοικία, διαβατήριο και πρόσωπο κάθε τόσο. Είναι κάτι μεταξύ βάρδιας φαντάρου, ερωτευμένου και φεγγαριού. Τα τραγούδια αυτά είναι μουσικά σχέδια για λυπημένους ή ακόμη παλιοκαιρίστικες φωτογραφίες.

“Τα τραγούδια της χτεσινής μέρας είναι λίγο – πολύ η ηρωική μας μοναξιά που αλλάζει συνοικία, διαβατήριο και πρόσωπο κάθε τόσο. Είναι κάτι μεταξύ βάρδιας φαντάρου, ερωτευμένου και φεγγαριού. Τα τραγούδια αυτά είναι μουσικά σχέδια για λυπημένους ή ακόμη παλιοκαιρίστικες φωτογραφίες.

Κάποια στιγμή η Δήμητρα και η Χαρούλα σταματήσανε λίγο μελαγχολικά, λίγο γραφικά το χρόνο και είπανε ότι θα’τανε καλό να λέγανε στον κόσμο πόσο μεγαλώνει η ερημιά και η φωνή στη νύχτα μέσα. Γι’ αυτό τα τραγούδια που διάλεξαν έχουν καλές και τυραννικές στιγμές μέσα τους. Είναι ανίσχυρα για τριάντα όργανα, για σερπαντίνες και στολίσματα. Είναι τραγούδια απλά, μακρινά, ουτοπικά, παρελθοντικά που φτιάξαν μια δικιά τους γλώσσα. Και δεν είναι τυχαίο που ειπώθηκαν μέσα σ’ ενα απόγευμα. Αν είχανε χρώμα θα ήτανε μωβ που πάει και σ’ όλα τ’ απογεύματα του χρόνου. Τα τραγούδια αυτά μένουν πάντα άγρυπνα, της ερημιάς μας χάδια.”
Με αυτά τα λόγια προλογίζει ο Αχιλλέας Θεοφίλου τη δισκογραφική συνεργασία της Χαρούλας Αλεξίου και της Δήμητρας Γαλάνη στο δίσκο “Τα τραγούδια της χθεσινής μέρας”, ο οποίος πρωτοκυκλοφόρησε το 1981 με τραγούδια των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι, Μάνου Λοϊζου, Γιάννη Σπανού και άλλων σημαντικών συνθετών και στιχουργών, τα οποία αμέσως έγιναν από τα αγαπημένα των θαυμαστών και των δύο σημαντικών κυριών της ελληνικής δισκογραφίας.
Τριάντα χρόνια σχεδόν μετά, οι δύο μεγάλες τραγουδίστριες επανέρχονται τον ερχόμενο χειμώνα στη σκηνή του Παλλάς, για να ερμηνεύσουν ξανά από κοινού τα τραγούδια της χθεσινής μέρας, ιδωμένα μέσα από μια καινούρια οπτική για τα συναισθήματα και τις καταστάσεις που αυτά τα τραγούδια εκφράζουν.
Δεν θα το χάσουμε με τίποτα!



ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΕΑ!