Το καλοκαίρι άργησε μια μέρα

12/06/2011

Μπορεί απλά να πήγε διακοπές, του χρόνου πάλι!

Κυριακή κοντή γιορτή λένε για κάτι το οποίο πλησιάζει, αλλά από ότι φαίνεται για το καλοκαίρι και τον καιρό κοντή γιορτή δεν είναι μη σου πω ούτε καν Κυριακή.
Τελειώνεις τη δουλειά ξημερώματα, πας για ένα ντρίνκ με τα φιλαράκια σου, κάθεσαι να φας και το πατροπαράδοτο πρωινό σουβλάκι στον φίλο σου τον Mani Tu, και ξεκινάει η συζήτηση που φυσικά δεν καταλήγει πουθενά και ποτέ!
Ο δρόμος για το σπίτι με το μάτι να κλείνει μοιάζει μακρινός αλλά έχοντας παρέα μέσα στο αυτοκίνητο γίνεται όλο και πιο χαβαλεδιάρικο το όλο σκηνικό γιατί παρατηρείς τον κόσμο που είναι κόκαλο, σούρα, κουνουπίδι ή όποιο άλλο χαρακτηριστικό επίθετο και μη μπορεί να δώσει ζωή στην εικόνα που βλέπεις.
Επιστροφή στο σπίτι, ο ήλιος ντάλα και λες να ρίξεις ένα τεμάχιο ύπνου και ξαφνικά ξυπνάς! Μπάμ μπουμ χειροβομβίδες, μπήκαν οι Τούρκοι στην πόλη, επίθεση εξωγήινων δυνάμεων λες και πρωταγωνιστείς στο Fringe.
Ήμαρτον Παναγία μου και ανοίγεις το παράθυρο και όχι απλά ρίχνει ο Θεός με το Θεό, όχι γίνεται της επί χρήμασι εκδιδομένης, αρχίζεις να ψελλίζεις ήρθε το τέλος και να καταριέσαι τον Camping που μια σωστή πρόβλεψη συντέλειας εδώ και 500 χρόνια τούρκικα δεν έχει κάνει.
Ο καιρός μας έχει στείλει Δαφνί μεριά και ελπίζω η αυριανή γιορτή της φώτισης του μυαλού, να μην ξαναφήσει τον Γιαννάκη να παίξει με το κουμπί του καιρού όπως είπε και η φίλη Ζαρίφη στη συζήτηση μας στο twitter!
Και εις άλλα!