Το παιδί με την κιθάρα που αναδείχθηκε μέσα από την αγάπη του κόσμου στον επόμενο άρχοντα της πίστας
Η φετινή χρονιά στην νύχτα ανήκει δικαιωματικά στο σχήμα που επέλεξε ο επιχειρηματίας Κώστας Μπερτάκης. Καρράς-Πάολα-Παντελίδης ξεσήκωναν για τα καλά τον κόσμο, ενώ στο μαγαζί γινόταν πραγματικά ένας πανικός, σαν να βρίσκεσαι σε άλλη χώρα!
Η φετινή χρονιά στην νύχτα ανήκει δικαιωματικά στο σχήμα που επέλεξε ο επιχειρηματίας Κώστας Μπερτάκης. Καρράς-Πάολα-Παντελίδης ξεσήκωναν για τα καλά τον κόσμο, ενώ στο μαγαζί γινόταν πραγματικά ένας πανικός, σαν να βρίσκεσαι σε άλλη χώρα!
Το πρόσωπο κλειδί όμως σε όλη την ιστορία ήταν ο νέος “ο πιτσιρίκος” όπως τον αποκαλεί ο μεγάλος Βασίλης Καρράς. Τον χαρακτήρισαν ατάλαντο, έσπευσαν να τον κριτικάρουν και να δημιουργήσουν ιστορίες γύρω από το και καλά απότομο ανέβασμα του, μίλησαν για εκατομμύρια, δισκογραφίκες εταιρίες που υποτίθεται πως έχει από πίσω του ενώ η ιστορία με την τύπισσα που και καλά τον πλήγωσε και με πόνο καρδιάς έγραψε ένα σωρό τραγούδια βόλεψε πολλούς.
Ο καιρός περνάει και η πορεία που πρόσφατα ξεκίνησε για όσους δεν τον γνωρίζουν, δείχνει ιδανική. Ο κόσμος τον αγαπάει όλο και περισσότερο, εκείνος απλός, ακόμα και στην πίστα (και ας κατακρίθηκε και για αυτό), λιγομίλητος, σοβαρός και κυρίως επαγγελματίας δείχνει να απολαμβανει όσα ζει χωρίς να ακούει τι λέγεται γύρω του. Ο Παντελής και όλοι οι άλλοι.
Είναι πραγματικά μαγευτικό το βίντεο που ανέβηκε στο facebook λίγες ώρες πριν και δείχνει τον Παντελή στην πρόσφατη πρεμιέρα τους στην Θεσσαλονίκη να γίνεται κυριολεκτικά ένα με τον κόσμο και να τραγουδά μαζί τους μια από τις πιο πρόσφατες επιτυχίες του, σαν να θέλει να πει ” εδώ είμαστε μαζί, ας πονέσουμε μαζί, ας το βιώσουμε μαζί”.
Ακόμα όμως και ο ίδιος ο Βασίλης Καρράς παραδέχτηκε πως ναι μεν η επιτυχία ήταν αναμενόμενη αλλά η παρουσία του “πιτσιρίκου” έδωσε αυτό το κάτι… την πινελιά που έκανε τη διαφορά. Πανό, συνθήματα, ακόμη και καπνογόνα για τον Παντελή σε ένα χώρο που μόνο μπουζούκια δεν θύμιζε. Εκείνος ήρεμος, χαμογελαστός, με ένα φανελάκι, μια κιθάρα και πολύ πάθος.
Κάποια στιγμή σε μια συζήτηση που έτυχε να έχουμε τον ρώτησα: “Πως νιώθεις όταν είσαι εκεί πάνω με τόσο κόσμο από κάτω;” Με περισσή χαλαρότητα και ηρεμία μου απάντησε ” Σαν στο σπίτι μου, εσύ;”