Το “σπατουλάρισμα” έχει και τα όρια του… ή μήπως όχι;

16/10/2013

Μια σκούπα βρε παιδιά… γεμίσαμε σάλια!

Διαβάζω και ακούω από χτες αναλύσεις, σχολιασμούς και κατινιές που πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι λόγο ύπαρξης μπορεί να έχουν.

Mιλάω για το σχόλιο του παγκοσμίου φήμης φωτογράφου Σπύρου Πώρου για τον Πέτρο Κωστόπουλο. To σχόλιο του είναι το παρακάτω και πρώτοι σας το γράψαμε μέσα από το Bizznews.gr …

“O απελπισμένος βλάχος. Μάλλον δεν έχει συναίσθηση της ξεφτίλας, πλεόν είναι ένα τραγικό πρόσωπο με μια διαδρομή παράλληλ με αυτή της Ελλάδας και των τελευταίων δεκαετιών…από τις χλίδες και τα High στον απόλυτο εξευτελισμό. Άραγε όλοι αυτοί οι υπάλληλοι που βρέθηκαν στον δρόμο του και τον βλέπουν να λέει όλες αυτές τις παπαριές με την αγωνία του πρωτάρη έκδηλη (το λυκόπουλο) , τι να σκέφτονται; Eίναι ο ίδιος αλαζώνας και σκληρός τύπος που προσπαθούσε τόσα χρόνια να αντιγράψει τα παγκόσμια ιδάλματα του, να το παίξει easy rider… και τα ρέστα! Μόνο που οι easy riders δεν κατινίζουν και δεν δίνουν συνταγές για ιμάμ μπαιλντί στις νοικοκυρές… τραγικό φινάλε ενός δήθεν μποέμ.”

Σκληρός ή όχι είναι η άποψη του και από τη στιγμή που υπάρχει δημοσιευμένη, πρώτα από όλα αν θέλουμε να λεγόμαστε σωστοί δημοσιογράφοι, οφείλουμε να τη διαβάζουμε ολόκληρη. Τώρα θα μου πεις Δημοκρατία έχουμε και εγώ μπορώ να κάνω το σχόλιο μου. Σαφέστατα και μπορείς αγαπητέ/αγαπητή αλλά καλό θα έιναι να προσέχουμε και λιγάκι τι λέμε γιατί να θυμήσω απλά, πως εμάς η θέση μας είναι άλλη!

Αναρωτιέμαι λοιπόν πως γίνεται μερικά “παιδάκια” (και μιλώ για παιδάκια γιατί σε αυτό το χώρο μια δεκαετία δουλειάς ίσως να μην είναι και τίποτα), σχεδόν στην ηλικία μου, σε πάνελ εκπομπών, να μιλούν για σκηνικά που αποκλειέται να έχουν ζήσει οι ίδιοι μαζί με τους πρωταγωνιστές και μάλιστα με ύφος και στάση εκατό καρδηναλίων.

Τι εννοώ; Συνάδελφος – Πανελίστας ανέφερε χτες πως όταν πήγαινε ταξίδι ο Πέτρος Κωστόπουλος στην Αμερική, ο Σπύρος Πώρος τον παρακαλούσε να βγαίνουν μαζί…Άντεεεε!!! Δε το πιστεύω! Εσύ τι ήσουν; H τσαγιέρα στο τραπέζι;

Αγαπητέ που το ξέρεις; Ήσουν μαζί; Και με ποια λογική σχολιάζεις με ειρωνία και χλευασμό; Eσύ δηλαδή ποιος είσαι και ποιος σου έδωσε αυτό το δικαίωμα. Και αν έχεις μια τέτοια πληροφορία διαστάυρωσε την και βγες και πές την! Γιατί να θυμίσω επίσης πως ο Πώρος είναι ένας άνθρωπος με 25 χρόνια καριέρας στο εξωτερικό, που παρακαλάμε όλοι να μας δώσει συνέντευξη τόσο όταν έρχεται στην Ελλάδα με σταρς όπως η Τζένιφερ Λόπεζ που ήταν και η πιο πρόσφατη, αλλά και όσο βρίσκεται στο εξωτερικό.

Ξεχάσαμε λοιπόν τα παρακάλια στο πρόσωπο του και θυμηθήκαμε τι; Tα ταξίδια του Πέτρου Κωστόπουλου που εμείς δεν γνωρίζαμε ούτε πότε συνέβαιναν και ούτε τι κανόνιζαν μεταξύ τους οι δύο κύριοι…

Και από την άλλη νομίζω πως το σχόλιο είναι και πολύ λογικό… Είναι λογικό να πηγαίνω εγώ από την Ελλάδα για παραδειγμα στην Αμερική και να με παρακαλάνε οι εκεί Έλληνες επώνυμοι για να βγούμε! Όχι… είναι πολύ λογικό!

Κλείνοντας ο αγαπητός δημοσιογράφος λέει : ” Eντάξει ο Πέτρος έχει 5 κακά αλλά έχει και 5 καλά. Μην τα ισοπεδώνουμε και όλα;” Kαι ρωτώ πάλι εγώ… κ εσύ τι είσαι κολλητός του και τα ξέρεις; Mιλάμε για τον Νο1 εκδότη της χώρας. Εσύ είσαι απλά ένας δημοσιογράφος. Πως μπορείς να ξέρεις τα θετικά και τα αρνητικά ενός ανθρώπου που υποθέτω πως δεν είστε και κολλητοί…;!

Η σωστή ενημέρωση επιβάλλει να πούμε την γνώμη αυτού που σχολιάζει και να αφήσουμε τον κόσμο να κρίνει και να βγάλει τα συμπεράσματα του.Όταν έχουμε πληροφορίες τις λέμε διασταυρωμένες μόνο. Δεν “σπατουλάρουμε” για τους Χ λόγους αυτούς που θέλουμε και δημιουργούμε εντυπώσεις, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με δύο ανθρώπους που στην τελική γνωρίζουμε τι είναι ο καθένας, γιατί γινόμαστε αστείοι…

Τip: Πρόσεχε τι λες γιατί η δουλειά αυτή είναι περίεργη. Δεν το λέω εγώ, η ζωή το λέει. Και στο επάγγελμα αυτό όλα καταγράφονται…

Το ότι βρίσκονται κάποιοι σήμερα, σε μια εκπομπή, δεν τους δίνει το δικαιώμα να μιλούν και να χλευάζουν κόσμο. Το χτεσινό ήταν μια ακόμα αφορμή. Έλεος πια… Εχετε καταντήσει γραφικοί! Πολλοί βρέθηκαν στην θέση σας και καλό θα έιναι να προσέχετε τι λέτε και πως, γιατί μια μέρα όλοι στο περιθώριο κατέληξαν. Εκτός από αυτούς που έκαναν σωστά τη δουλειά τους!

Το σπατουλάρισμα έχει και τα όρια του…