Το σύμπαν συνωμοτεί πάντα στην επιτυχία και ο Παύλος Χαικάλης μας το εξομολογείτε

Είναι μαγικό να μιλάς μαζί του. Έχει ενέργεια, αύρα και σε κάνει να νιώθεις πως τον ξέρεις χρόνια.

Ο Πάυλος Χαικάλης ανοίγει την καρδιά του και μιλάει για όλα έτσι όπως μόνο εκείνος ξέρει.
Το θέατρο την τηλεόραση την πολιτική αλλά και για την αστρολογία που είναι η μεγάλη του αγάπη και τον κάνει να σκέφτεται αλλιώς.
Το σύμπαν τελικά συνωμοτεί πάντα στην επιτυχία ενός ανθρώπου και αυτός είναι ο Παύλος !!

Παύλος Χαϊκάλης αγαπημένος μου Παυλίτο.
Να ξεκινήσω από την καλοκαιρινή παράσταση που σάρωσε;
Τόσος κόσμος έχει μόνο καλά λόγια να πει, για το διαφορετικό;
Η επιτυχία είναι πάντα το ζητούμενο σε όλους. Το ότι πήγαμε στην Επίδαυρο και ήρθε ένας κόσμος ο οποίος έλεγε, επιτέλους είδαμε μια παράσταση Αριστοφάνη κατανοήσαμε τον Αριστοφάνη καταλάβαμε το κείμενο είδαμε μια ζωντανή παράσταση δεν είδαμε μια δήθεν παράσταση. Αυτά ήταν τα σχόλια που για μένα ήταν ίσως η καλύτερη κριτική που μπορείς να ακούσεις σ’ ένα χώρο που για μένα έχει βιαστεί.

Κατανοήσαμε τον Αριστοφάνη μαγική κουβέντα
Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο μπορεί κάποιος να κατανοήσει πλήρως βλέποντας μία παράσταση. Γιατί αυτό είναι το νόημα των κλασικών έργων, είναι να δεις άλλες οπτικές γωνίες στο ανέβασμα του ιδίου έργου και από εκεί και πέρα να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα ή να σου ξυπνήσει καινούργια αισθήματα και ερεθίσματα που μπορεί να σου προσθέσει αυτό το έργο.
Αλλά το ότι ξαφνικά ζούμε μία εποχή που το κλασικό, το δυνατό έργο με τον δυνατό λόγο αυτού του αρχαίου κειμένου, δεν μπορεί ίσως κάποιοι να το συλλάβουνε και φτιάνουν σε σημείο να το αποδομούν για να το ξεφτιλίσουν – είναι αυτό που λέει η παροιμία “ όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια”

Και αυτό είναι κακό και για το θέατρο και για τους ηθοποιούς και πάνω απ’ όλα για το κοινό το οποίο μπερδεύεται βλέποντας την Ηλέκτρα βλέποντας τον Αγαμέμνονα το οποιοδήποτε κλασικό έργο, να θεωρεί πάνω απ’ όλα ότι είναι μια αστική κωμωδία.
Δεν είναι όμως έτσι
Φυσικά δεν είναι έτσι υπάρχουν συγκλονιστικά, γιγάντια μηνύματα τα οποία περνάνε. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ήταν συγγραφείς που έγραψαν κάποια καλά θεατρικά.

Πιστεύεις ότι μπορούν μέσα από αυτά τα κείμενα και αυτά τα έργα οι θεατές που σας παρακολουθούν να πάρουν αυτά τα μηνύματα;
Όταν αποδοθεί ο λόγος σωστά. Πρέπει να είσαι πάρα πολύ ειδικός ή αν θέλεις να είσαι πολύ ψαγμένος.

H παράσταση σας, πήρε καλές κριτικές από τον κόσμος και καλές κριτικές γενικότερα.
Είναι γιατί αποκωδικοποιήσαμε προς το πλησιέστερο της ερμηνείας, το έργο. Τι ήθελε να πει ο Αριστοφάνης με αυτή την παράσταση των Αχαρναίων. Και η δική μου ανάγνωση – γιατί πάντα τα πράγματα τα βλέπω μέσα από την δική μου οπτική γωνία και κάνω μια δική μου ανάγνωση στα έργα – είναι αυτό ακριβώς που λέω ότι οι πόλεμοι – αυτό αναφέρεται στο έργο – συνεχίζουν να υπάρχουν . Και θα υπάρχουν πάντοτε γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να βρει την εσωτερική του ειρήνη.

Ο Παύλος Χαϊκαλης έχει βρει την εσωτερική του ειρήνη;
Παλεύεται η εσωτερική του ειρήνη δεν είναι εύκολο να την ανακαλύψεις. Έχει μια διαδρομή. Ζούμε σε μια εποχή που όλα είναι μία ταλάντωση η δυαδικότητα στην ζωή του ανθρώπου είναι κάτι το συγκλονιστικό. Όλα είναι δίπολα. Αυτή η ταλάντωση που υπάρχει από τις εναλλαγές πρέπει να κάτσεις στο διάστημα, στο μέσο για να κρατήσεις την πρέπουσα ισορροπία.
Αύτη την εσωτερική ειρήνη δεν την κατακτάς από την μια μέρα στην άλλη. Θέλει αγώνα θέλει σύνεση θέλει μια πνευματική ανάταση και πνευματική στοχοποίηση, διότι το μεγάλο πρόβλημα που πρέπει να ξεπεράσει ο άνθρωπος είναι ότι δεν του φταίνε ποτέ οι άλλοι του φταίει πάντα ο εαυτός του ότι και να συμβεί φταίει πάντοτε ο εαυτός του.

Γενικά ο άνθρωπος δεν μπορεί να αποδεχτεί αλήθειες Τον χειμώνα παίζω το “ψέμα στο ψέμα”. Εκεί βλέπουμε πως όλοι μιλάμε για την αλήθεια όλοι θέλουμε την αλήθεια άλλα όταν την πεις κάνεις δεν μπορεί να την αποδεχτεί.

Δεύτερη χρονιά το ίδιο έργο; Αποφασίσατε να το συνεχίσετε λόγω επιτυχίας;
Ήταν μια σκέψη του Πέτρου ότι έχουμε μια υποχρέωση στον κόσμο που περνάει αυτή την στιγμή μια κρίση να τον κάνουμε λίγο να γελάσει και επειδή αυτό το έργο είναι μια αναφορά στο θέατρο είναι μια παράσταση που όντος έχει πάρα πολύ γέλιο, το δοκιμάσαμε πέρσι και θα το δοκιμάσουμε και φέτος, λόγω της περσινής επιτυχίας

Ποια είναι τα συναισθήματα που νιώθει ο Παύλος ο Χαικαλης στην επιτυχία; Την τόσο μεγάλη;
Πολύ μου αρέσει αυτή η ερώτηση για να σου πω ότι δεν έχω κανένα συναίσθημα.
‘Όταν πήγαμε στην Επίδαυρο, πρώτη φορά 2010 που έκανα και μια επιτυχία με τους ιππείς που ίσως ήταν μια από τις καλύτερες παραστάσεις ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο γύρισε η γυναίκα μου είπε “δεν καταλαβαίνω, δεν έχεις καταλάβει ότι έχει γίνει μία επιτυχία δεν το χαίρεσαι δεν τρελαίνεσαι μ’ αυτήν την επιτυχία;” Και της λέω “όχι γιατί δεν μου λέει απολύτως τίποτα
Γιατί;
Γιατί δεν σηματοδοτεί για έμενα ούτε η επιτυχία ούτε η αποτυχία κάτι. Νομίζω ότι όλα είναι μέσα στο μυαλό του ανθρώπου ναι μεν κάνεις κάτι άλλα αυτή είναι η υποχρέωση σου. Να κάνεις κάτι καλό. Αν αποτύχεις, δεν νομίζω ότι η αποτυχία είναι κάτι που μπορεί να σε στιγματίσει απλώς έχεις κάνει μία αναβολή της επιτυχίας σου.
Μ’ αρέσει αυτός ο τρόπος μεταφοράς, ότι δεν είναι αποτυχία και είναι μία μεταβολή

Είναι μια αναβολή της επιτυχίας
Πιστεύεις ότι αν το σκεφτόντουσαν αυτό όλοι οι άνθρωποι θα ήταν ο κόσμος λίγο καλύτερος;
Ναι γιατί όλοι διακατέχονται από μια ματαιοδοξία. Ότι είμαστε γιατί πρέπει να είμαστε. Ότι είμαστε ηθοποιοί και ότι εμείς είμαστε οι άρχοντες των δακτυλιδιών. Όχι είμαστε άνθρωποι που κάνουμε κάποια δουλειά, πουλάμε τέχνη στο μέτρο του δυνατού του ο καθένας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε κάτι τα εξαιρετικό. Το ότι ανεβήκαμε ένα μέτρο πάνω από την γη σε ένα σανίδι δεν σημαίνει ότι διαφεντεύουμε και τον κόσμο.
Συναισθήματα όμως πάνω στο σανίδι νιώθεις;

Συναισθήματα νιώθεις την ώρα που παίζεις γιατί προσπαθείς να υποστηρίξεις τον ρόλο.
Είναι ότι δεν παίζεις ούτε για τον εαυτό σου, ούτε για το κοινό. Παίζεις για τον συνάδελφο σου πάνω στην σκήνη. Άρα λοιπόν τα συναίσθημα που σε διακατέχει είναι να δώσεις σωστά την ατάκα να υπηρετήσεις αυτό το οποίο έχεις επιλέξει να παίξεις και ο τελικός αποδέκτης θα είναι ο κόσμος.

Για να πάρει κάτι από αυτό που θα του δώσεις ώστε να του δημιουργήσεις ερεθίσματα να ανακαλύψει ένα ανώτερο εγώ που κρύβει μέσα του και να γίνετε καλύτερος εσύ και καλύτερος αυτός που θα δει την παράσταση και θα φύγει με μια άλλη ανάταση.
Το θέατρο δεν είναι για να πούμε πόσα εισιτήρια κάναμε σήμερα και πόσα εξώφυλλά θα κάνουμε πόσα λεφτά θα κάνουμε και πόσες γκόμενες ή γκόμενοι θα βγουν.

Την έχουν όμως δει κάποιοι για όλο αυτό;
Κάποιοι ασχολούνται με το χώρο μόνο γι’ αυτό είτε είναι καλοί είτε όχι διίστανται οι απόψεις αν θα είσαι καλός ή όχι
Ναι δεν υπάρχει κανένα ιερό αξίωμα μέσα σ’ αυτό. Όντως σήμερα υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα γιατί είναι μια δουλειά, είναι ένα κοινωνικό φαίνεσθε το οποίο υπάρχει αυτή την στιγμή. Εγώ νομίζω πως είναι ηθελημένο. Όλη αυτή η παραγωγή πολιτιστικού πλούτου που υπάρχει είναι για να σιχαθεί κάποια στιγμή ο κόσμος το θέατρο. Να φύγει από την τέχνη.
Κάποτε θυμάμαι τρεις τέσσερις οργανισμούς που ανέβαζαν κλασικές παραστάσεις, το Εθνικό για παράδειγμα. Τώρα γίνεται ένας χαμός. Φέτος ανέβηκαν έξι παραστάσεις του Αριστοφάνη στην καλοκαιρινή περίοδο, το κοινό βομβαρδίστηκε

Και σε εποχή κρίσης πως γίνετε πιστεύεις;
Ναι γιατί ψάχνουν για μια δουλειά και στήνουν μια δουλίτσα για να κάνουν κάτι και δεν υπάρχει μια υπόσταση σ’ όλο αυτό. Γιατί το κάνεις τι έχεις να πεις; Εκεί είναι το λάθος. Είτε είναι απλή διασκέδαση είτε είναι πιο βαρύ το μήνυμα σε ένα πιο βαρύ έργο πρέπει να υπάρχει ένα όραμα.
Όχι πάμε να τα αρπάξουμε από την επαρχία δεν γίνεται και το κοινό της επαρχίας δεν είναι ούτε ένα ηλίθιο κοινό, ούτε ένα κοινό το οποίο είχε πολλά φράγκα στην τσέπη.

Είναι ένα κοινό όπως όλοι οι Έλληνες.
Θα επιλέξει κάποια πράγματα και αρχίζουν οι κόντρες εκεί οι συναγωνισμοί ποιος θα κάνει τα περισσότερα εισιτήρια.
Αυτό που έλεγα πριν είναι ότι έχει χαθεί μια αξιοκρατία Σήμερα έχουμε γίνει όλοι καλοί, το κοινό βομβαρδίζεται από τον οποιοδήποτε χ αστερίσκο, δεν μιλάω για αστέρι, αστερίσκο ο οποίος βγαίνει, κάνει μια εμφάνιση λέει μια καλημέρα και θεοποιείται και το ίδιο σύστημα θα τον αποδημήσει την άλλη μέρα.

Το θέμα είναι όμως ότι το κοινό έχει βομβαρδιστεί με μία μετριότητα για πολλά χρόνια και έχει σταματήσει να πέφτει ο πήχης. Κάποια στιγμή θεωρεί ότι το παγκόσμιο ρεκόρ στο ύψος είναι τριάντα πόντοι.
Μήπως όμως κατεβαίνοντας συνεχώς καταλαβαίνει και το καλύτερο όταν έρχεται;
Όταν έχει φύγει το καλύτερο;
Και το έχει χάσει;
Το έχει χάσει. Έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε τον Αυλωνίτη την Βασιλειάδου τον Ηλιόπουλο τον Βουτσά Αυτούς εκείνη την εποχή δεν τους βομβαρδίζανε συνέχεια; Αλλά ήταν σπουδαίοι ηθοποιοί.
Σήμερα βλέπεις ότι κάνει ένας ηθοποιός μια επιτυχία και μετά επιλέγουν νέους
Μήπως την ψωνίζουν και αλλάζει αυτό; Γιατί όλα αυτά τα ονόματα που είπες πριν δεν ήταν ψωνισμένοι.
Στα χέρια σου είναι να διαχειριστείς αν είσαι της πλευράς της παραγωγής

Είναι εύκολο; Εσύ που έχεις περάσει από όλο αυτό. Φταίει ο άνθρωπος, δηλαδή μπορώ να το διαχειριστώ ή ξαφνικά βλέπουν όλο αυτό τον χαμό, γιατί και εσύ το έχεις αντιμετωπίσει και κόσμο έξω να σε χαιρετάει και φωτογραφίες…
Αυτό δεν σημαίνει κάτι κάνω μια δουλειά που είναι αναγνωρίσιμη. Το ότι ανεβήκαμε πάνω σε ένα σανίδι, το ότι με βλέπουν στην τηλεόραση δεν σημαίνει τίποτα. Κάνω μια δουλειά που θα μπορούσε να την κάνει και υδραυλικός για φαντάσου έναν υδραυλικό ο οποίος είναι εκπληκτικός στην δουλειά του είναι καλλιτέχνης στην δουλειά του, δεν τον επιζητάς να τον βρεις;
Ναι
Ακριβώς αυτή είναι η ιστορία. Απλούστατα λόγω της τηλεόρασης και του κινηματογράφου γίνεται πιο γνωστό το πρόσωπο. Είναι πιο οικείο.

Άρα και το σύστημα λίγο παίζει ένα ρόλο
Βεβαίως το σύστημα παίζει ένα σπουδαίο ρόλο.
Φταίμε κι εμείς λίγο;
Ναι είναι αυτό που σου είπα. Σήμερα βγαίνει κάποιος και λέει” καλημέρα σας τι κάνετε” και λένε πολύ καλός. Που τον είδες τον πολύ καλό;
Υπάρχουν σήμερα παιδιά που βγαίνουν από τις σχολές και σε τρία χρόνια είναι πρωταγωνιστές και δεν έχουν τίποτα
Κι εγώ νέος ξεκίνησα, αλλά ξεκίνησα από κομπάρσος. Στην σχολή μας πήρε ο συγχωρεμένος ο Γρηγόρης ο Γρηγορίου και μας έβαζε να παίζουμε κομπαρσιλικι για να μαθαίνουμε την τηλεόραση.

Εμένα σιγά σιγά μου δώσαν πέντε πραγματάκια και ξαφνικά είδαν ότι κάτι γίνεται. Μετά με πήρε καλή της ώρα η Μάχη η Λιδορικωτη, μια βοηθός σκηνοθέτη που είχαμε στην Λωξάντρα και πήρε στην Μεθυσμένη Πολιτεία που ήταν το πρώτο πραγματάκι που έκανα με ένα πολύ μικρό ρόλο.
Άλλα ήταν χαρακτηριστικό και εκεί φάνηκε οι γνώση που είχα στο κομπαρισλίκι.
Η Μεθυσμένη Πολιτεία ήταν από τα πρώτα έγχρωμα σήριαλ.
Τότε λοιπόν βλέπανε ότι υπάρχει ένα νέο παιδί το οποίο κακώς τα λέει και βγήκε η Μάχη (στην οποία οφείλω πολλά) και μου έδωσε την ευκαιρία στην Μεθυσμένη Πολιτεία που ήταν και το ξεκίνημα.
Το ίδιο συνέβη και στο θέατρο έκανα την πρώτη μου δουλειά στο θέατρο και η αίσθηση που δημιουργήθηκε στην παράσταση –κι ύστερα μου λένε για καβάλημα καλαμιού- αν σου πω τι μου έχουν πει άνθρωποι τότε στις πρώτες δουλειές, όχι απλώς θα έπρεπε να έχω πάρει καλάμι μπαμπού, θα πρέπει να έχω καβαλήσει καλαμωτές ολόκληρες.

Ποτέ δεν θεώρησα ότι είναι σημαντικό να είσαι καβαλημένος. Κάποτε ο Ηλίας ο Μαρασούλης μου λέει “ρε φίλε πως και δεν έχεις καβαλήσει καλάμι μου κάνει εντύπωση σε βλέπω πολύ προσγειωμένο” και του λέω.
“Σε κάποιον που είναι ανώτερος από εμένα δεν με παίρνει να καβαλήσω καλάμι. Σε κάποιον που αισθάνεσαι ότι είναι κατώτερος ηθοποιός είναι ηλιθιότητα να το παίξεις ότι είσαι κάτι ανώτερο το θεωρώ βλακεία. Σε κάποιον που είμαστε στο ίδιο επίπεδο είναι επίσης ηλιθιότητα να το παίξεις γιατί γνωριζόμαστε και έχουμε την ίδια επαφή. Άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να καβαλάς καλάμι.”

Μαγική κουβέντα αυτή
Οι περισσότεροι άνθρωποι που καβαλάνε καλάμι είναι από ανασφάλεια γιατί νομίζουν ότι πρέπει να επιβιώσουν. Δεν αποδέχονται ότι μπορεί να είναι κάποιο καλύτεροι απ’ αυτούς ή κάποιοι χειρότεροι απ’ αυτούς, ή να είναι απλώς χρήσιμοι στο χώρο που είναι πολύ σημαντικό υπάρχουν πάρα πολλοί ηθοποιοί ακόμα και από τους δεύτερους, τρίτους ηθοποιούς.
Δεύτεροι ηθοποιοί που περάσανε και που αν δεν ήταν αυτοί ….. Λαυρέντης Διανέλος ένας σπουδαίος ηθοποιός.

Δεν ήταν να παίξει πρωταγωνιστικό πόλο –βέβαια όταν έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο ήταν συγκλονιστικός.
Ο Νάσος ο Κεδράκας, ο Νικήτας ο Πλατής, ο Δήμος ο Σταρένιος μιλάμε για ανθρώπους μεγάλους. Έβλεπες ένα μεγαλείο που παίζανε δεύτερους ρόλους. Δεν μιλάω για τον Παπαγιαννόπουλο γιατί για μένα ήταν εκπληκτικός σπουδαίος, ήταν η τρέλα μου ο Διονύσης ο Παπαγιανόπουλος. ‘Ήταν ένας ηθοποιός που έπαιζε δεύτερους ρόλους, άλλα έλεγες πως δεν θα υπάρχουν ταινίες χωρίς αυτόν. Αν τον βγάλεις από την Δεσποινίς Διευθυντής, από την Λόλα από οποιαδήποτε χ ταινία, υπάρχουν κενά.
Θέλω να πω ότι υπήρχε αυτή η αξιοκρατία, υπήρχαν αυτοί οι άνθρωποι. Όλοι είχαν την θέση τους
Τώρα δεν υπάρχει αξιοκρατία;

Όχι σε καμία περίπτωση. Σήμερα υπάρχουν χιλιάδες ηθοποιοί από τις σχολές, υπάρχει ένα κοινό το οποίο θέλει να φτηνύνει να κατεβάσει το επίπεδο και βρίσκει νέα παιδιά των οποίων εμπορεύεται την ελπίδα τους εμπορεύεται το όνειρό τους τα ξεζουμίζει σαν λεμονόκουπες και μετά τα πετάει στα σκουπίδια.
Πρέπει να έχεις πολλά κιλά ούμπαλα να και πολύ γερά νεύρα να μπορέσεις να αντέξεις και να διαχειριστείς όλο αυτό τον κύκλο ο οποίος σε διαλύει.

Τηλεόραση πενήντα πενήντα έχει αφήσει την δική του εποχή ακόμα και τώρα που παίζει επαναλήψεις έχει υψηλή τηλεθέαση
Το πενήντα πενήντα, θα στο πω μεταφορικά είναι η Βουγιουκλάκη των σήριαλ. Όπως η Αλίκη μεγάλωσε γενιές και την βλέπουν ακόμα και σήμερα παιδιά και θα συνεχίζουν να την βλέπουν, το πενήντα πενήντα είναι θα μια σειρά θα συνεχίσουν χρόνια να το βλέπουνε.
Εμείς τότε είχαμε την ατυχία να πέσουμε δίπλα στο Παραπέντε το οποίο παιζόταν και Δευτέρα μια ώρα η οποία ήταν πάρα πολύ καλή και ο κόσμος έπεσε με τα μούτρα είχε μεγαλύτερη ακροαματικότητα, έπεσε και περισσότερη διαφημιστή, ενώ το άλλο δεν το καταλαβαίνανε.

Δεν καταλαβαίνανε την ουσία του πενήντα πενήντα, που παιζόταν Παρασκευή που έβγαινε ο κόσμος έξω μετά
Αυτό είναι φοβερό;
Όταν λοιπόν αρχίσαν οι επαναλήψεις του πενήντα πενήντα και πέρασαν οι κύκλοι άρχισαν να το βλέπουν στο ίντερνετ τις επαναλήψεις ,τότε καταλάβαιναν την ουσία των πραγμάτων
Είναι μια σειρά η οποία εμένα όχι απλώς με δικαίωσε, γιατί είχα πει τότε στην παραγωγή ότι αν τηρηθούν οι προδιάγραφες αυτό θα κάνει μεγάλη επιτυχία. Είχε αλήθειες μέσα δεν ήταν στην σφαίρα της φαντασίας.
Ήρθε και φτιάξε πράγματα τα οποία έλειπαν από την Ελληνική κοινωνία.
Κατ’ αρχάς από το πιο απλό, φτιάξαμε τις παρέες της Παρασκευής και της Πέμπτης να πηγαίνουν οι άντρες για τσίπουρο. Αυξήσαμε την κατανάλωση του τσίπουρου στην Ελλάδα.
Και την αντροπαρέα
Ναι το αντροπαρεΐστικο. Απομυθοποιήθηκε η διαφορά ηλικίας διάμεσου της σχέσης του Παυλίτου με την Μαρία.

Δικαιολογήθηκε η πατρική αγάπη διάμεσου του Πέτρου και της κόρης του. Και το πιο βασικό, στην δική μου ιστορία ήρθαν ζευγάρια πιο κοντά. Λόγω των φαντασιώσεων που προβάλαμε κάποιοι γάμοι σωθήκανε βγήκανε λύση στα προβλήματα τους
Πόσες αλήθειες μέσα από αυτό το σήριαλ;
Πολλές και είναι άδικο να συζητάμε ότι το πενήντα πενήντα ήταν μόνο τρεις άντρες. Ήταν τρεις άντρες άλλα ήταν και όλοι οι συντελεστές.
Ήταν και τρεις γυναίκες, ήταν και τα δυο παιδιά ο Πυγμαλίωνας και η Φωτεινή Τσακίρη Όλοι οι συντελεστές αφήσαν ένα στίγμα.

Ακόμα και ο Βασίλης που ήταν ο σκηνοθέτης. Αυτό τον ρόλο τον έφτιαξε ο Βασίλης επίσης υπήρχαν πολλά αυτοσχεδιαστικά τα ποια δεν ήταν γραμμένο. Το “ τι σκότωσε ο Αι Γιώργης” δεν ήταν μέσα στο κείμενο εμείς το φτιάξαμε
Αυτό το μούδιασμα που ένιωσε μια κοινωνία αγγίζοντας το πενήντα πενήντα ήταν για μένα μια μεγάλή επιτυχία της ελληνικής τηλεόρασης.

Το κλου είναι ότι αυτή την σειρά δεν την ήθελε το mega. Με το ζόρι πήγε δεύτερη χρονιά και αναγκαστικά λόγω της επιτυχίας πήγε και Τρίτη.
Οικονομικά εμείς δεν το πληρωθήκαμε ποτέ , όχι ότι δεν πήραμε τα λεφτά, εννοώ ότι την επιτυχία που είχε δεν την εισπράξαμε εμπορικά, να πούμε πως κάναμε μια επιτυχία να πάρουμε κάτι παρά πάνω.
Γιατί όντος είναι πολύ μεγάλη επιτυχία

Πολύ είναι ένα κομμάτι το οποίο πιστευτώ στην μεταπώληση στην της βιβλιοθήκης του mega θα αποτελέσει το μήλο της Έριδος
Θα ξαναέκανες τηλεόραση;
Ναι φέτος κάνω τηλεόραση στο Οpen.. Δεν υπάρχει όμως η ίδια χαρά που υπήρχε τότε . Τότε αισθανόμασταν ότι κάναμε τηλεόραση
Τώρα κάνεις σήριαλ;
Τώρα κάνω σήριαλ το οποίο ναι μεν όλα καλά αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει αυτή η κλίκα που υπήρχε.
Είναι ένα σήριαλ στο οποίο δεν γευόμαστε την χαρά της δημιουργίας γιατί οι χρόνοι είναι περιορισμένοι γατί τα γυρίσματα είναι πιο αγχωμένα
Η παραγωγή του πενήντα πενήντα έδειχνε μεγάλη, ακριβή και ποιοτική
Ναι ήταν προσεγμένη δεν αφεθήκαμε στην τύχη σε ορισμένα πράγματα. Αυτό ήταν δουλειά και μαεστρία του Βασίλη του Θωμόπουλου που χειρίστηκε όλο αυτό το θέμα.
Επίσης ακριβή παραγωγή και πολύ πετυχημένη ήταν η δεύτερη σειρά που για έμενα επίσης έδωσε ένα άλλο έναυσμα στο να την αγαπήσουν τα παιδιά και να βιώσουν καταστάσεις και να λειτουργήσουν πράγματα βλέποντας καταστάσεις και πρόσωπα Ήταν η Πολυκατοικία

Επειδή το concept ήταν Ισπανικό το δώσανε σε κάποιες χώρες στην Ευρώπη Γυρίσαν οι Ισπανοί ευθαρσώς και το παραδέχτηκαν ότι η ελληνική version ήταν η καλύτερη ακόμα και από την δική τους.

Αυτό νομίζω είναι το μεγάλο μυστικό που λείπει από την Ελληνική τηλεόραση αυτό το δέσιμο των σκηνοθετών και των ηθοποιών είναι όλα ευκαιριακά σήμερα. Αυτό το σημείο είναι που κάνει την ζημιά.
Είναι όλα ευκαιριακά να κατεβάσουμε το κόστος με νέα παιδιά ότι δήθεν θα πάρουμε τα νέα πρόσωπα. Ο κόσμος μπερδεύεται γιατί βλέπει ηθοποιούς που δεν μπορούν να στηρίξουν σε πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Οι μύθοι γράφονται πια στο πόδι είναι αντιγραφή κάποιων ξένων, δεν υπάρχει κάτι παραγωγικό και γενικότερα έχουμε πέσει σε μια μιζέρια την οποία την ανακυκλώνουμε και ενώ έχουμε δυνατότητες δεν αφήνουμε το πράγμα να απογειωθεί
Αυτό είναι το λάθος της όλης ιστορίας.

Θέλω να πάμε σε ένα κομμάτι που ξέρω ότι είναι η αγάπη σου που ξέρω ότι είναι έρωτας μεγάλος και είναι η αστρολογία. Αλλά θέλω να μάθω τι είναι η αστρολογία και τι είναι αυτό που μπορεί να μας κάνει να την δούμε λίγο διαφορετικά μέσα από τα δικά σου μάτια.

Η αστρολογία κατ’ αρχάς είναι ψυχολογία. Είναι μια τέχνη και επιστήμη.
Τέχνη γιατί διακατέχεται από την έννοια της σύνθεσης όλων των γωνιών και των πλανητών των σχέσεων που υπάρχουν μεταξύ τους, και επιστήμη γιατί βασίζεται πάντα στο πείραμα στις δοκιμές στις εκφράσεις που έχουν οι πλανήτες και μου δίνεις την ευκαιρία να πω κάτι που δεν είναι κατανοητό
Η φύση των πλανητών σαν πλανήτες αυτό που λέμε ο Πλούτωνας η Αφροδίτη ο Δίας ο Άρης σαν όντα σαν πλανήτες δεν λένε τίποτα. Αυτό που μιλάει είναι η πνευματικότητα των πλανητών
Πνευματικότητα των πλανητών τι εννοείς;

Εδώ πρέπει να φύγουμε να πάμε σε άλλη κουβέντα για το πώς φτιάχτηκε το σύμπαν τι ρόλο παίζουν οι πλανήτες πια είναι η εξέλιξη τοι σημαίνει γη και την σχέση των πλανητών πως δημιουργήθηκαν οι πλανήτες
Δεν είναι απλώς το υλικό κομμάτι που κουβαλάει οι κάθε πλανήτης είναι η πνευματική αντίληψη που κουβαλάει Οι οποίοι επηρεάζουν το στοιχείο το οποίο υπάρχει εδώ στο υλικό σύμπαν Το οποίο είναι μια μεγάλη κουβέντα το πώς φτιάχτηκε πως έγινε και τι σηματοδοτεί

Τι είναι αυτό που σε κάνει και το βιώνεις το αγαπάς το νιώθεις;
Απλούστατα εκεί βιώνεις όλη την ύπαρξη σαν ένα κομμάτι του σύμπαντος που είσαι κι εσύ.
Καταλαβαίνεις πόσο ατομικοποιημένος είσαι και πόσο αδύναμος μπροστά σε όλο αυτό το συμπαντικό γίγνεσθαι, Εκεί καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν νόμοι άσχετα το πώς έχουν γίνει. Γιατί είναι μεγάλη ιστορία το υλικό συμπάν τι σηματοδοτεί αλλά πάνω απ’ όλα είναι μια διαδικασία να δεις τον εαυτό σου, υπάρχει το γνώθι σαυτόν μέσα στην αστρολογία
Πρέπει λοιπόν να έχεις πολλά κιλά ούμπαλα για να δεις τον εαυτό σου πάνω απ’ όλα
Το έχεις κάνει;
Ναι
Σε τρόμαξε;
Δεν είμαι από τους ανθρώπους που φοβάμαι ο φόβος είναι σημείο απόρριψης δεν είχα ποτέ αυτό το θέμα Σιχαίνομαι την έννοια της ελπίδας και σιχαίνομαι και την έννοια του φόβου ή της απόρριψης
Άρα το δούλεψες αυτό μπήκες και το έψαξες

Ναι είναι για να καταλάβεις πως λειτουργούν οι συμπαντικοί νόμοι και ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει και από εκεί μπαίνεις σε μια άλλη διαδικασία το τι λέμε σύμπαν και τι είναι αυτό που τελικά που ζούμε και τι είναι αυτό που όλοι ερχόμαστε και ξαναερχόμαστε
Κάποιο άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι ξαναερχόμαστε. Ωραία δικαίωμα σου δεν θα σε πείσω εγώ για αυτό . Βέβαια υπάρχουν εκατό χιλιάδες αποδείξεις. Υπάρχουν επίσης για το αν υπάρχει Θεός ή όχι άσχετα για ποιο Θεό μιλάμε γιατί και αυτό είναι άλλο κομμάτι γιατί όλοι πιστεύουμε σε ένα Θεό αλλά κανείς δεν ξέρει σε τι Θεό πιστεύει
Στο Θεό πατέρα ή στο Θεό δημιουργό; Είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα ο κάθε ένας έχει μια δική του αίσθηση. Μέσα από την ενασχόληση με την αστρολογία και με την μεταφυσική και με όλο το ψάξιμο γενικά αυτό που έχω να σου πω είναι ότι είμαστε περιπλανημένοι πλήρως οι άνθρωποι, ζούμε σε μια ψευδαίσθηση γενικότερα, ζούμε σε μια τεραστία πλάνη στην οποία έχουμε εγκλωβιστεί δεν μπορούμε να δούμε πέρα από αυτό το οποίο έχουμε πιστέψει και μας έχουν επιβάλει.

Μπορεί αυτό το αστρικό και όλο αυτό το γνώθι σαυτόν να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους αν ασχοληθούμε, ψυχολογικά και πνευματικά;
Είναι ένα δύσκολο κομμάτι να πεις ότι θα γίνω καλύτερος άνθρωπος πνευματικά.
Τι σημαίνει πνευματικά; Σ’ αυτό που σου είπα πριν ότι είμαστε ένα δίπολο. Εδώ σ’ αυτόν το πλανήτη υπάρχει ένα δίπολο ύλης και πνεύματος. Για να φτάσεις σε ένα σημείο να αναδειχτείς πνευματικά πρέπει να απορρίψεις την ύλη και ότι κουβαλάει η σάρκα – ύλη γιατί αυτά τα δυο είναι μαζί. Αυτό δεν μπορεί να το πετύχει ο άνθρωπος γατί έτσι έχει συνηθίσει να ζει.

Δεν μπορείς να αναπτύξεις την πνευματικότητα σου Δεν μπορείς να κάνεις και τα δυο κατ’ αρχάς η θα ζεις την μέρα η θα ζεις την νύχτα δεν μπορείς να ζεις και στις δυο μαζί. Δεν μπορείς να είσαι δίκαιος να και είσαι άδικος. Δεν μπορείς να είσαι ζωντανός και νεκρός
Ισορροπούνται αυτά;
Όχι, θα φτάσεις ένα πενήντα τοις εκατό στόχος σου όμως είναι το πνεύμα η πνευματική αναζήτηση του ανθρώπου δεν καμία σχέση με την μόρφωση. Δεν θεωρούμε πνευματικό άνθρωπο κάποιον ο οποίος είναι μορφωμένος.
Επίσης δεν έχει καμία σχέση ο θρησκευόμενος άνθρωπος γιατί η θρησκεία κουβαλάει μέσα τον νόμο της ανταπόδοσης, πρέπει να είσαι καλός για να κερδίσεις τον παράδεισο.

Ενώ η πνευματικότητα σε οδηγεί στον δρόμο της αλήθειας. Είναι τελείως διαφορετικά πράγματα.
Αν μπεις λοιπόν σ’ αυτήν την ιστορία της πνευματικότητας, που είναι η λύση για να φτάσεις σε ένα σημείο να σταματήσεις να ξαναγεννιέσαι, που είναι και το ζητούμενο τελικά γιατί αυτή η ζωή σου δίνει μόνο πίκρα και σε οδηγεί σε έναν ουσιαστικό θανατά. Ο θάνατος που ζούμε είναι μια μετάβαση είναι σαν τον ύπνο ανάμεσα σε δυο ημέρες. Το ίδιο είναι, ανάμεσα σε δυο ζωές υπάρχει ένας θάνατος.
Δεν μετενσαρκώνεται μόνο ο άνθρωπος μετενσαρκώνεται ο πλανήτης η ίδια η Γη δεν είναι αυτό όπως φτιάχτηκε και θα πρέπει να αλλάξει. Αυτό ο άνθρωπος δεν μπορεί να το δει να το ερευνήσει. Κι αν το δει του φαίνεται κάτι πολύ βαρύ , δεν μπορεί να ξεχωρίσει τα πράγματα, είναι μπερδεμένος με αυτά που του επιβάλουνε και χάνεται.
Το μεγάλο μυστικό για να φύγεις και να προχωρήσεις προς την πνευματικότητα είναι να απορρίψεις όλη την έννοια της ύλης.

Αυτό είναι ένα πείραμα αν δεις τις επιθυμίες οι οποίες διακατέχουν τους ανθρώπους, όλες από το πιο απλό θέλω αν επιμείνεις στα θέλω σου, γίνονται ανάγκη και μόλις γίνουν ανάγκη ξαφνικά γίνονται δέσμευση και αυτή η δέσμευση οδηγεί σε καταστροφή
Βάλε πράγματα στην ζωή σου που ήθελες πάρα πολύ. Οτιδήποτε και να ήταν αυτό, από ένα έμψυχο έναν άντρα μια γυναίκα,
Όλο αυτό το κομμάτι την σύνδεση με την ύλη αν δεν την απορρίψει ο άνθρωπος να καταλάβει ότι είναι κάτι φθαρτό δεν μπορεί να λειτουργήσει δεν θα βρει ποτέ πνευματικότητα . Αντίθετα η πνευματικότητα χάνεται και υποβαθμίζεται όσο ανεβαίνει η ύλη. Γι’ αυτό λέμε ότι κάθε εποχή που έρχεται είναι χειρότερη Γιατί σε κάθε εποχή ανυψώνεται και περισσότερο η ύλη και το πνεύμα χάνεται. Το ένα λειτουργεί εις βάρος του άλλου.
Ο άνθρωπος όμως πρέπει να λειτουργεί αντίθετα.
Αντί να ανεβαίνει προς την ύλη, αντί να την ανυψώνει, να ανεβαίνει προς το πνεύμα και να υποβαθμίζει την ύλη. Εκεί όλες οι συνιστώσες θα τον οδηγήσουν προς τα πάνω. Τότε δεν θα έχει τις δυσκολίες που έχει τώρα. Αυτό είναι που δεν καταλαβαίνει ο άνθρωπος.

Γι’ αυτό βλέπεις θυμούς βλέπεις τσακωμούς βλέπεις κράτη να σκοτώνονται, οικονομικά παιχνίδια, ο δε πλανήτης σου δίνει τα ερεθίσματα βλέπεις δράση αντίδραση σ’ αυτό τον πλανήτη ίσον μηδενισμός
Ύλη πουθενά φεύγεις δεν παίρνεις τίποτα απ’ ότι παλεύεις καταξιώσεις δουλείες ερωτικά λεφτά σπίτια ούτε δόξες τιμές Κι όμως ο άνθρωπος παλεύει γι’ αυτή την ματαιοδοξία και παλεύει και σκοτώνεται συνέχεια
Ποσό αλλαγμένος θα ήταν ο κόσμος αν είχαν όλοι λίγο πολύ ………..

Θα είχε ως σύστημα την μια και μοναδική αλήθεια των πραμάτων που είναι η ζωή. Η ζωή είναι ότι χειρότερο υπάρχει , εγώ την σιχαίνομαι την ζωή γι’ αυτό και λέω πως λατρεύω τον θάνατο
Και δεν το καταλαβαίνουν δεν συζητώ γι’ αυτά. Μιλάω σε σένα γιατί καταλαβαίνω ότι αυτά που σου λέω, που έχουν μια αξία ξέρω πως θα τα βγάλεις έξω.
Ο θάνατος είναι μια μετάβαση είναι κάτι άλλο. Η ζωή που λέμε θείο δώρο, είναι μια καταδίκη από την φύση της.

Ποια ήταν η αφορμή να το αγαπήσεις όλο αυτό;
Από μικρό παιδί δεν μου δένανε πολλά παζλ, το παζλ της ζωής
Ήσουν ψαγμένος από μικρός
Έχασα κομμάτια στην ζωή μου γιατί κάποια στιγμή έπεσα κι εγώ στο κόσμο της ύλης έπεσα στις αδυναμίες της σάρκας έπεσα στις δυσκολίες στο αγώνα .

Όμως μέσα μου υπήρχε αυτός ο σπινθήρας αυτή η φλόγα από πιτσιρικάς στο χωριό μου ήμουν μέσα στην εκκλησία και μου άρεσε πάρα πολύ η μεγάλη εβδομάδα, ήμουν και παπαδοπαίδι και θυμάμαι έκανα ερωτήσεις που δεν μπορούσε ο παππάς να μου απαντήσει. Έβλεπα ότι η εκκλησία είχε πολλές αντιφάσεις. Έβλεπα από κάποια στιγμή και έπειτα ότι τα πράγματα είναι πολύ μπερδεμένα και από εκεί άρχισα να ψάχνομαι γενικότερα.

Ήταν ένα έμφυτο κλικ δεν ήταν κάτι που έγινε ήταν αυτό που υπήρχε
Προφανώς γιατί σε κάθε άνθρωπο υπάρχει ένας σπινθήρας και άρχισα και έψαχνα και όταν άρχισα να συνειδητοποιώ και να ενώνω τα παζλ αισθάνθηκα τέτοια ευτυχία και αυτό μου έχει δώσει μια άλλη διάσταση και έχω γίνει πιο κλειστός άνθρωπος
Δεν είναι κάποια πράγματα που μπορείς να μοιραστείς ούτε προς ευρεία κατανάλωση ούτε για να κάνεις επίδειξη γνώσης
Το ευαγγέλιο και ο Χριστός λέει “αναζητήστε την αλήθεια και αυτή θα σε ελευθερώσει” .
Πολλές φορές έχω κάνει συζητήσεις και δεν μπορούν να μου απαντήσουν στην ερώτηση.” Η εκκλησία ξέρει ή δεν ξέρει” αν ξέρει και δεν το λέει είναι λάθος, εάν δεν ξέρει είναι τρεις φορές έγκλημα αυτό που γίνεται.
Είμαι θρησκευόμενο άτομο όπως ο Καζαντζάκης. Ένα συγκλονιστικό άτομο που πέρασε από αυτή την χώρα το οποίο αφορίστηκε και τον πέταξε έξω η εκκλησία και λες δεν μπορείς να πετάς έξω ένα τόσο θρησκευόμενο άτομο.

Τον Καζαντζάκη δεν μπορεί γενικά να τον καταλάβει πολύς κόσμος αλλά τον λατρεύει και πολύς κόσμος
Δεν ξέρω αν τον λατρεύουν από αντίδραση ή επί της ουσίας
Δεν μπορεί κάνεις να καταλάβει τι σημαίνει “δεν ελπίζω σε τίποτα δεν φοβάμαι τίποτα είμαι ελεύθερος” δεν μπορεί να καταλάβει την ισορροπία των πραμάτων.
Πολλοί βάλανε και το “δεν πιστεύω” και είναι λάθος ο Καζαντζάκης πίστευε και πίστευε σε ουσιαστικά πράγματα

Θέλω να πω πως αυτό που βλέπουμε σήμερα και τα επόμενα χρόνια θα δούμε πολλές ανακατατάξεις και πτώσεις ηθικών αξίων
Αν παρατηρήσεις θα δεις ότι ο κόσμος γενικότερα έχει δίπλα του μέσα του έξω του έχει χτίσει ένα οικονομικό θεώρημα και έχει χάσει το αξιακό θεώρημα.
Όλα τα βλέπει μέσα από το πρίσμα του τι έχω να κερδίσω από το καθένα και κανένας δεν ενδιαφέρεται για την αξία της ζωής τι σημαίνει ο εαυτός μου. Όχι η προσωπικότητα μου η ατομικότητα μου αυτό είναι το πιο ουσιαστικό σε έναν άνθρωπο.
Δεν ψάχνεται πάνω σ’ αυτά δεν δημιουργεί αξίες δεν μπορεί να καταργήσει την ζήλεια δεν μπορεί να καταργήσει την κακία το μίσος την περηφάνια την αλαζονεία
Αν είχα καταργηθεί όλα αυτά θα ήταν πολύ καλύτερος ο κόσμος
Αν καταλάβαινε πως δεν είναι να κάνουμε μαγκιές εδώ πέρα.

Τα έχεις αφήσει αυτά;
Ναι και τα αφήνω συνειδητά. Δεν είναι καθόλου εύκολο κάνω μεγάλο αγώνα έχω “φύγει” σε πολλά πράγματα. Νίκησα πολλά νίκησα λάθη νίκησα πάθη και πίστεψε δεν είναι εύκολος ο αγώνας.
Αλλά η νίκη όταν αρχίζεις και δένεις ένα παζλ και αισθάνεσαι και βλέπεις όλη την ουσία να σε περιτριγυρίζει σαν ενέργεια
Μ’ αυτό καταλαβαίνεις πιο εύκολα τους ανθρώπους που σε υπερβάλουν;
Πολύ. Όσοι γνωρίζουν αστρολογία μιλάνε μια γλώσσα περίεργη Λες για παράδειγμα σου συστήσω την Άννα, σελήνη τετράγωνο ουρανός ή Αφροδίτη αντίθεση ουρανού και έχεις εικόνα τι άνθρωπος είναι
Και δεν τον κρίνεις αλλά τον κατανοείς. Αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη νίκη της αστρολογίας. Το να κατανοήσεις κάποιον τις συμπεριφορές του και να ξέρεις πως θα του συμπεριφερθείς τα χρονικά περιθώρια που υπάρχουν τις βελτιώσεις που μπορεί να υπάρξουν θα δεις πάρα πολλά λάθη και επίσης θα πρέπει να βοηθήσεις και κάποιον αν έχει τις υποδομές
Τέλεια άρα είναι ένα δικό σου πάθος και μια δική σου ανάγκη η οποία λέγεται αστρολογία

Η οποία όμως δεν είναι η εκλαϊκευόμενη αστρολογία χωρίς να θέλω να καταδικάσω αυτούς που κάνουν την δουλειά τους . Δεν είναι αυτό που λένε ότι όλοι οι Κριοί ή όλοι οι Παρθένοι είναι ίδιοι
Και οι αστρολόγοι που κάνουν την δουλειά τους έτσι εμπορικά να το πω, και σέβομαι απόλυτα τους ανθρώπους που είναι επαγγελματικές, το κάνουν με ένα τρόπο που ενώ δεν το κάνουν στον αέρα, δεν μπορούν να πιάσουν όλο τον κόσμο.
Θέλω να πούμε και για το δεύτερο θεατρικό με τον Μπιθικώτση
Είναι μουσικοθεατρικό είναι μια πάρα πολύ ωραία ιστορία. Είναι το μπαράκι του Μάριου έτσι θα λέγεται στο Πετρογκάζι. Το μπαράκι του Μάριου ήταν ένας χώρος όπου από το ’47 μέχρι το ’69 (από την κατοχή) μαζευόντουσαν όλοι οι λαϊκοί οργανοπαίχτες και οι τροβαδούροι πίνοντας ένα ποτό, συνομιλώντας και ακούγοντας μουσική.
Έβαζαν στο γραμμόφωνο δίσκους jazz από την Αμερική και προσπαθούσαν να μετατρέψουν αυτές τις νότες και τα κομμάτια ώστε να ακούγονται σε λαϊκούς δρόμους. Υπήρχε τέτοια αναζήτηση.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς τι έλεγαν εκείνη την εποχή άλλα περνάμε τις ιστορίες των βασικών πρωταγωνιστών από τα γεγονότα όπως έχουν γραφτεί και είναι πάρα πολύ ωραία κείμενα.
Μάλιστα το πρώτο κομμάτι που ξεκινάει με τον Μανώλη τον Χιώτη που τον κάνει ο Χρήστος ο Παπαδόπουλος είναι ένας μονόλογος που όταν τον άκουσα την πρώτη φορά που διαβάστηκε είπα “παιδιά να συνέλθουμε γιατί αυτό είναι το σοκ της ζωής μας” Ήταν άγνωστες πτυχές τις οποίες δεν ξέραμε. Ήταν συγκλονιστικό.
Η Αναστασία η Κορινθίου το έχει γράψει;

Ναι η Αναστασία. Εγώ κάνω τον Ζαμπέτα. Εκεί μαθαίνουμε ότι ο Ζαμπέτας πήγε την Μοσχολιού, που υποδύεται η Τάνια η Τρύπη, στο Ξαρχάκο γιατί την είχε δει σε μια οντισιόν όπου ένας συνθέτης της είχε πει πως δεν κάνει για το τραγούδι να τα παρατήσει και εκείνη έβαλε τα κλάματα
Την είδε ο Ζαμπέτας και την έστειλε στον Ξαρχάκο που εκείνη την εποχή έκανε μια ταινία. Και έτσι ξεκίνησε η καριέρα της με το “Χάθηκε το φεγγάρι”. Είναι μια ανατριχιαστική σκηνή και επειδή ο Ζαμπέτας μια πάρα πολύ μεγάλη μορφή και αγαπημένη μου
Θα είναι συγκλονιστικός ρόλος
Ναι περισσότερο βέβαια σατιριζόμαστε στο τραγούδι όχι τόσο στις ερμηνείες ούτε ο Μπιθικότσης ούτε ο Γεράσιμος ο Ανδρεάτος, ούτε ο Παπαδόπουλος είναι ηθοποιοί θα κάνουμε κάποια πράγματα με την Τρύπη σαν ηθοποιοί

Τον Καζαντζίδη τον κάνει ο Γεράσιμος ο Ανδρεάτος χωρίς κανείς να θέλει να μιμηθεί κανέναν από τους παλιούς παίρνουμε την ιστορία
Υπάρχουν ιστορίες για το πώς η τρέλα των ανθρώπων αυτών απογείωσε το λαϊκό τραγούδι και πως σήμερα αυτό το πράγμα δεν υπάρχει.
Είμαστε Ελλάδα και έχουμε χάσει το λαϊκό τραγούδι από τα ραδιόφωνα το μπουζούκι είναι απαγορευμένο

Σε πληροφορώ λοιπόν πως υπάρχουν στιγμές ο Χιώτης με τον Ζαμπέτα ……..
Ο Χιώτης είναι τεράστιος και είναι ο πρώτος που έβαλε το μπουζούκι στα σαλόνια μεγάλο επίτευγμα για εκείνη την εποχή.
Το δεύτερο είναι ότι όταν κάποτε πήγαν να κάνουν μια συναυλία στο Λονδίνο, την παραμονή πήγαν να δουν μια συναυλία.

Μπαίνουν μέσα με τον Χιώτη και βλέπουν μια ορχήστρα με εξήντα βιολιά με όργανα μαγεία και γυρίζει ο Ζαμπέτας και λέει “ρε Μανώλη που πάμε εμείς με τα ζητιανοξυλα”
Αυτή ήταν η αίσθηση του Ζάμπετα και την άλλη μέρα βέβαια σηκώθηκε το Λονδίνο στο αέρα από αυτά τα δύο ζητιανόξυλα
Αυτά το λέω και ανατριχιάζω είναι κομμάτια οπού τα έχουμε πετάξει γενικότερα υπάρχει μια λήθη στην ζωή μας και εμένα αυτό με πειράζει.
Ότι ξεχνάμε από την ουσία του πνεύματος μέχρι τα πιο απαλά πράγματα στην ζωή μας

Πολιτική; Θα ξανά ασχολιόσουν;
Όχι ποτέ η πολιτική ήταν ένα πράγμα που δεν θα το καταλάβει ποτέ κανένας ότι ήταν ένας υπόνομος που μπήκα μέσα και βγήκα πολύ καθαρός
Αυτό λοιπόν τους προξενεί εντύπωση γιατί για μένα ήταν ένα πολύ μεγάλο σχολείο βγήκα καλύτερος από την πολιτική και μου λένε ότι δεν το καταλαβαίνω

Διότι σ’ αυτό το διάστημα είδα πολλά και έζησα από απλός βουλευτής ως ένα υπουργείο για λίγο διάστημα δεν έχει σημασία Αυτό που είδα ήταν σαν να σου ανοίγεται ένας κόσμος μια βεντάλια και μπόρεσα και είδα πάρα πολλά και κατάλαβα επίσης πάρα πολλά
Σαν να μου ανοίχτηκε ένας άλλο κόσμος και ήταν το κομμάτι που με ερέθισε ότι ήμουν λάθος σε πολλά πράγματα και έπρεπε να αλλάξω στροφή εκτάτο ογδόντα μοιρών.
Άρα τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο όλα γίνονται για κάποιο λόγο σ’ αυτή την ζωή
Έφτασα στο σημείο να σιχαθώ τον εαυτό μου πιστεύω ότι ο εαυτό μου έφτασε στην κατωτάτη υποστάθμη και ξαφνικά άρχισα να αναγεννιέμαι

Νομίζω πως ο κόσμος σε θέλει αυτό που έχει μάθει τον αγαπημένο ηθοποιό Παύλο Χαϊκάλη
Εγώ δεν πήγα να εκμεταλλευτώ να γίνω γνωστός η να μπω σε ένα κομμάτι. Η πολιτική είναι μπίζνες εγώ δεν ήθελα να μπω σ’ αυτό το κομμάτι εγώ είχα αυτή την σχέση μου με τον κόσμος ήθελα να βοηθήσω
Υπάρχουν στιγμές που έλυσα προβλήματα κάποιων ανθρώπων χωρίς να ξέρω σε πιο κόμμα ανήκαν δεν με ενδιέφερε δεν ήταν καν στην εκλογική μου περιφέρεια Εγώ ήθελα να βοηθήσω δεν μπήκα με ψηφοθηρική διάθεση.
Είναι αυτό που λέει στην Ασκητική ο Καζαντζάκης έχεις ευθύνη, να αγαπάς την ευθύνη
Δεν μπορείς να βρίζεις από’ έξω τους πολίτικους. Εκεί λοιπόν το πάθος του Καζαντζάκη στην ασκητική με έκανε να νιώθω ότι είχα ευθύνη και άρχισα να βγάζω έναν εαυτό αγρίμι εκεί λοιπόν δεν ήμουν ο εαυτός μου
Εκτός του ότι δεν μου άρεσε είδα και το αγρίμι απέναντί που ήταν ολόκληρος λαός που ξαφνικά ήρθε σε μια αντιπαράθεση

Ήμασταν σε λάθος μονοπάτια το θέμα είναι ότι εγώ ξεφεύγω μακάρι να ξεφύγετε κι εσείς
Υπάρχει μια ρήση του Χίτλερ η ποια είναι υποβαθμισμένη για τι την έχει πει εκείνος “ Η χαρά των κυβερνόντων είναι ότι οι λαοί δεν σκέφτονται»

Πως θα ήθελες να κλείσουμε την συνέντευξη;
Να κλείσουμε με κάτι που θα σου πω
“Ο κόσμος περιμένει κάποιοι να το αλλάξουν. Πρέπει να αλλάξει από μόνος του”.

Η συνέντευξη έγινε απο την Άννα Τσιάλτα για το περιοδικό ΧΑΙ !!!